Kosten advies Docters
De kosten van het advies van Docters van Leeuwen vielen hoger uit dan verleden jaar begroot. Een week voor de vergadering had de deken de afgevaardigden al een e-mail gestuurd: ‘Over de kosten van het onderzoek en advies leefden in uw College vele vragen. U heeft uiteindelijk, maar niet van harte, ingestemd met het bedrag van ongeveer H 80.000 euro als fixed fee. Ik moet u melden dat deze kosten zijn overschreden, met H 14.400.’ Door het pijnpunt vooraf zo duidelijk te benoemen haalde algemeen deken Loorbach bij voorbaat de angel uit de discussie. Wel sprak het College zijn ongenoegen uit: ‘hoezo fixed fee’? Volgens de deken was de Algemene Raad ‘reisgenoot geweest op de tocht’: men had gezien dat Docters van Leeuwen meer werk verrichtte dan voorzien en niet gezegd dat hij moest stoppen want het was allemaal nuttig. De vergadering gaf daarop de Algemene Raad – met een voor de notulen gehandhaafd bezwaar van de delegatie Den Bosch – de ruimte de rekening te betalen.
Niet-advocaten in bestuur
Naar aanleiding van het voorstel tot wijziging van de Verordening op de praktijkrechtspersoon vroegen verschillende afgevaardigden of er nu werkelijk behoefte bestond aan de mogelijkheid niet-advocaten in het bestuur van advocatenkantoren te benoemen. De Algemene Raad meent dat deze behoefte wel degelijk bestaat. Tot verbazing van verschillende afgevaardigden bleek de ‘buitenbestuurder’ in diverse arrondissementen al voor te komen. De lokale ordes gedogen dit omdat expertise op het gebied van met name financiën, marketing en HR op het hoogste niveau in de organisatie wordt gewenst, aldus AR-lid Kleyn. De delegatie uit Den Haag stelde voor benoeming van een niet-advocaat te onderwerpen aan de goedkeuring van de raad van toezicht. En bij voormalige advocaten zou een tuchtrechtelijke maatregel als schorsing of schrapping wel, maar een lichtere sanctie geen beletsel moeten zijn. De AR komt in de volgende Collegevergadering met een aangepast voorstel.
Nummerherkenning
AR-lid Jan Leliveld vertelde dat er in ieder geval geen depot van ‘geblokkeerde’ gesprekken komt, en dat een nieuwe regeling niet in de plaats komt van de bestaande wettelijke ‘filters’ tegen gebruik van geheimhoudersgesprekken. Heikel punt blijft dat het lastig is de nummers van geheimhouders en niet-geheimhouders in alle gevallen te scheiden. Mede daardoor kunnen advocaten niet altijd met een geheimhoudersnummer bellen. Justitie wil niet akkoord gaan met de formulering dat advocaten ‘zoveel mogelijk gebruik zullen maken van’ geheimhoudersnummers; dat zou ‘altijd, behoudens overmacht’ moeten zijn. En dat is weer onaanvaardbaar voor AR en College. Het College toonde zich tevreden over de ferme opstelling maar was minder blij dat Leliveld had toegezegd een deel van de kosten te betalen.
Interview Bekkers
En dan was er de reactie van Loorbach op het interview dat voormalig deken Willem Bekkers na zijn aftreden aan het tijdschrift Mr. had gegeven. Of Loorbach zich distantieerde van de ‘verbijsterende conclusies, onder andere over het functioneren van het College’, vroeg een afgevaardigde. Nou nee: ‘Ik zie het als persoonlijke ontboezemingen tijdens zijn detoxperiode. Bekkers vertolkt niet mijn persoonlijke visie, en ik zou bij de gebeurtenissen waar het om gaat een tandje zakelijker en objectiverender zijn geweest. Maar ik zie geen aanleiding me ervan te distantiëren. Ik zou alleen zelf anders gereageerd hebben.’
Trudeke Sillevis Smitt, vakredacteur