Advocaat Barbara van Gangelen
Helemaal uit haar gedachten is het nog niet verdwenen, de mogelijkheid van een toekomstig partnerschap. Maar een jaar terug koos advocate Barbara van Gangelen heel bewust voor een positie als principal counselor bij Simmons & Simmons. ‘Mijn omzetnorm ligt hoger dan die van een normale medewerker. Maar die bijkomende verantwoordelijkheid van de partner heb ik niet.’
Eigenlijk voelt het nog steeds als haar eerste kantoor. De contouren van Trenité Van Doorne, waar ze in 1997 haar eerste baan kreeg, zijn nog steeds terug te herkennen in de tegenwoordige Hollandse tak van Simmons & Simmons, vindt Van Gangelen. ‘Natuurlijk, het is verzakelijkt, maar dat heeft ook te maken met de ontwikkeling die je zelf professioneel doormaakt. De cijfers zijn wel belangrijker dan toen, maar de sfeer op dit kantoor is nog altijd vrij informeel.’ Ze maakt deel uit van de praktijkgroep financial markets, meer in het bijzonder restructuring and recovery, zoals de faillissementspraktijk bij Simmons & Simmons heet. De klassieke curatorenpraktijk heeft het kantoor al lang gestaakt. Een kantoorbeslissing. ‘Het salaris van de curator is toch een stuk lager dan het uurtarief dat je hier zou declareren. Een dubbel gevoel. Het is een leuke, veelzijdige en leerzame praktijk. Aan de andere kant: als je het een aantal jaren hebt gedaan en het gros van de faillissementen is leeg, dan ben je ook blij dat je er vanaf bent’.
In haar huidige advies- en procespraktijk treedt Barbara van Gangelen op voor crediteuren in een faillissement, waaronder banken, met het doel om geld uit een faillissement terug te halen of zekerheden uit te winnen. Aansprakelijkheid van bestuurders is ook een categorie zaken, net als ondernemingen die in zwaar water terecht komen en aankloppen voor advies.
Lang getwijfeld
Een jaar terug kwam in de gesprekken met haar praktijkgroephoofd de vraag aan de orde: partner of niet? ‘Ik heb daar lang over getwijfeld. De criteria voor het partnerschap zijn erg streng. Een belangrijk criterium is de omzet, en de werving van cliënten is nou net een punt dat me niet zo goed ligt. Daarom vind ik het heel goed om ook zaken te behandelen die door anderen worden binnengebracht. Zo out of the blue bij nieuwe cliënten langs gaan, recepties aflopen, pitchen, dat is niet echt mijn ding. Om partner te worden moet je een lang traject doorlopen, van salary partner tot equity partner, en dan begint het pas. Je moet voortdurend excelleren in ondernemerschap. Dan is voor mij de vraag wat je wilt: minder plezier in je werk hebben om het hoogste te bereiken, of gewoon elke dag met plezier naar je werk gaan.’
De positie van principal counselor is een mooi alternatief voor het partnerschap, vindt ze. In de rol van senior advocaat heeft ze ook een rol in het opleiden en begeleiden van jongere collega’s. ‘Ik doe aan huiswerkbegeleiding voor de mensen die de Law Firm School doen, aan tentamenbegeleiding en help ze ook bij het opdoen van proceservaring. Het is leuk en belangrijk dat je mensen iets kunt leren en dat ze aangeven dat ze er ook iets aan hebben.’
Deur openhouden
Toch moest ze er goed over nadenken eer ze de keuze maakte om het partnerschap te laten rusten. ‘Ik heb een tijd lang iets gehouden van: moet ik het niet toch doen? Principal counselor is een eindfunctie. Stel nou dat ik straks toch partner wil worden en dat ik aan de eisen voldoe, heb ik dan nog die mogelijkheid? Daar hebben we afspraken over gemaakt. Ik wil de deur openhouden. Dat heeft iets te maken met status. De advocatuur in Nederland is vrij conservatief en als het woord partner achter je naam staat, gaan bepaalde deuren toch eerder open. Stel dat je een bepaalde zaak niet zou krijgen omdat een cliënt wil dat zijn zaak op partnerniveau wordt behandeld?’
Sinds vier maanden is Barbara van Gangelen moeder. ‘Het is niet de reden geweest dat ik voor de functie als principal counselor heb gekozen, maar het komt nu wel goed uit. Natuurlijk moet je nog steeds ’s avonds wel eens aan het werk; je moet je vakliteratuur bijhouden, er moet weleens een stuk af. Maar die bijkomende verantwoordelijkheid van de partner heb ik nu niet.’
Ze werkt tegenwoordig ook een dag per week thuis. ‘De techniek maakt dat mogelijk. Ik kan mijn hele computer van huis uit “overnemen” en alle dossiers op die manier benaderen, het enige wat ik niet heb is een fysieke bibliotheek. Maar het thuiswerken moet niet meer dan één dag per week zijn, je moet wel voeling met kantoor houden.’
Lars Kuipers, redacteur Advocatenblad