Bas Kortmann vindt jonge advocaten maar niets. De academische grijze haardos graait in zijn archaïsche letterbak wat clichés bijeen en zegt de gevallen rechtenknechten de wacht aan. In zijn tijd was alles nog goed. Rechtenstudenten en advocaat-stagiaires werden wetenschappelijk opgeleid. Nu is de opleiding ‘flinterdun’. De Nimwegense éminence grise speelt de academische autoriteitskaart. En die is weerbarstig. Immers, heeft u ook niet veel meer vertrouwen in een KLM-gezagvoerder met grijze haren, notenhouten kop en veel vliegjaren, dan in twee jonge binkies van half de twintig in de cockpit?
Paradoxaal genoeg zijn die twee binkies tegenwoordig vele malen sneller in het analyseren van ingewikkelde technische problemen die optreden. De grijze gezagvoerder is al die computertechniek en het toenemend aantal vliegbewegingen niet meer gewend. De passagier heeft slechts de illusie bij hem in veiliger handen te zijn.
Zo is het ook met het advies van Kortmann. Als het aan hem ligt, worden stagiaires ‘materieelrechtelijk’ beter opgeleid. Het is maar zeer de vraag of de overgrote meerderheid van de cliënten hier behoefte aan heeft. Het rapport is ronduit aanmatigend voor zover de behoefte van cliënten wordt genegeerd. Kortmann leidt bij wijze van spreken neurochirurgen op die gebroken neuzen zetten. Verreweg de meeste cliënten willen niet betalen voor een pseudo Grotius-opgeleide arbeidsrechtadvocaat. De meeste casus zijn namelijk heel eenvoudig en vereisen dat expertiseniveau niet. Het enige effect dat Kortmann ressorteert is dat de tariefstructuren exploderen.
Er is behoefte aan advocaten die in staat zijn om snel en praktisch in te spelen op (niet) juridisch veranderende complexe omstandigheden. Het zijn juist de advocaat-stagiaires die bijvoorbeeld veel sneller in staat zijn ingewikkelde technische softwaredeals te doorgronden dan 50+-advocaten.
Een voorbeeld: een maand geleden werd een Nederlandse onderneming overgenomen door een Amerikaans bedrijf. De senior advocatenteams aan de Zuidas en uit Atlanta konden een wetenschappelijk betoog houden over alle auteursrechtsrechtelijke aspecten van software. Maar ze konden de leerboekstof niet omzetten in een maatwerk SPA-overeenkomst. Na ruim drie maanden prutsen was het uiteindelijk de stagiair die met behulp van de cliënt begreep hoe algoritmen in software werken en daar een zinnige formulering over kon opschrijven. Dat staat niet in de lesstof van Kortmann.
De Orde doet er verstandig aan meer naar de markt te luisteren en meer nadruk te leggen op de interdisciplinair opgeleide advocaat. Een advocaat die met mes en vork kan eten, die iets begrijpt van boekhouden, over goede onderhandelingsvaardigheden beschikt, vertrouwd is met computertechnologie, psychologie, media. gezagvoerder Kortmann hoort in de cockpit wel een alarm afgaan, maar weet niet waar het probleem zit.
Harry Veenendaal