Houthoff Buruma’s game voor aankomende advocaten
De hogedrukpan van een internationale overname komt heel dichtbij in The Game, een simulatiespel dat Houthoff Buruma liet ontwikkelen voor de werving en selectie van aankomende advocaten.
Stel je voor: China Mining & Marine, een staatsbedrijf, staat voor de zware klus om in twee jaar een renewable energy park in de Gele Zee te realiseren. Daarvoor hebben ze speciale schepen nodig, schepen die de Nederlandse firma ’t Hoen als een van de weinige op de wereld bezit. De Chinezen melden zich als overnamekandidaat en schakelen Houthoff Buruma in. Ziedaar de casus die centraal staat in The Game. Opdracht aan de speler: kom in negentig minuten met een letter of intent. En dat zijn geen rustige negentig minuten: studenten krijgen te maken met onbereikbare bazen, incidenten die de orderportefeuille doen slinken, noem maar op.
‘Voor een kantoor als het onze is het heel belangrijk elk jaar de juiste studenten aan te trekken,’ zegt Jaap Bosman, hoofd marketing bij Houthoff Buruma. ‘Vroeger keken we alleen naar de cijfers, maar dat is aan het veranderen. De advocaat-stagiaire van tegenwoordig moet ook stressbesteding zijn, empathisch, wereldwijs, creatief en oplossingsgericht. Bij elkaar is dat minstens zo belangrijk als de juridische inhoud.’
Juist op die aspecten komt het aan bij het nieuwe simulatiespel. De studenten die op kantoorbezoek komen, splitsen op in teams van vier of vijf personen. Opgesloten in een kamer met een spelcomputer, een laptop met speciaal voor het spel ontwikkelde websites en een papieren dossier moet elk team samenwerken om de klus te klaren. Na anderhalf uur volgt een plenaire bespreking, waarin de teams moeten toelichten wat ze hebben gedaan. Onderbroken door een incident, waarbij de teams opnieuw het zweethok in moeten. Bosman: ‘Dan moeten ze improviseren.’
Kaartenbak
Intussen geven medewerkers van Houthoff Buruma hun ogen goed de kost. ‘Aan het eind heb je een heel aardige indruk van de mensen die interessant zouden kunnen zijn voor ons kantoor,’ zegt Bosman. ‘De namen gaan in een kaartenbak en met die mensen houd je op een losse manier contact. Je nodigt ze bijvoorbeeld uit als ons kantoor een presentatie geeft in de stad waar ze studeren. Maar de student kiest uiteindelijk zelf wat hij wil.’
De deelnemers ontvangen de dag voor hun game-ervaring een briefing met een videoboodschap. ‘Als je die dag je e-mail niet hebt gecheckt, is dat jammer,’ zegt Bosman. ‘Zo gaat het ook in het echte leven.’
Zo op het eerste gezicht heeft The Game wel iets van een virtueel assessment. ‘Dat is te zwaar uitgedrukt,’ zegt Bosman. ‘Wij geloven meer in mensen dan in assessments. Maar je kunt met zo’n spel wel de verschillende types studenten er uit halen. Uit ervaring weten we dat er per jaar zo’n 150 mensen afstuderen die geschikt zijn voor het werk op een kantoor als dat van ons. En we krijgen er elk jaar 800 op bezoek op ons kantoor. Dit geeft ons een eerste aanwijzing wie we moeten volgen. En ook voor de student is het een mooie kans om te bepalen of dit iets voor hem is, want het is een casus zoals je die bij ons op kantoor meemaakt.’
The Game is een coproductie van het kantoor en softwareontwikkelaar Ranj. Het spel werd eind mei gepresenteerd in het Nederlandse paviljoen op de wereldtentoonstelling in Sjanghai. Bosman: ‘Voor het softwarebedrijf is het een visitekaartje, een bewijs van hun kunnen. Ze hebben er heel veel uren in gestoken die ze niet aan ons hebben doorberekend.’
(Lars Kuipers, redacteur)