Het is schokkend om te zien hoezeer de Orde van Advocaten volledig onder de duim van het ministerie van Justitie komt te zitten en zo steeds meer van haar zelfstandigheid dreigt te verliezen. Deze zelfstandigheid is juist van zo groot belang in een rechtsstaat en verdient bescherming. Want soms zijn advocaten het laatste redmiddel in een strijd tegen de overheid. Als wij dan afhankelijk worden van deze zelfde overheid voor van alles en nog wat, komt de rechtsstaat zelf in het geding.
De regel dat advocaten die niet duurzaam en stelselmatig het vak uitoefenen van het tableau geschrapt worden is bovendien gevaarlijk bij parttime werken door vrouwen of door senioren. Hun bijdrage aan het vak kan juist door de andere invalshoek, omdat het als nevenwerkzaamheid gedaan wordt, zeer veel waarde hebben, terwijl er nu al voldoende waarborgen bestaan om kwaliteit te handhaven. Voor wat betreft het parttime werken biedt de Memorie van Toelichting wel enig soelaas, maar ik vind de woorden van de wet ‘duurzaam en stelselmatig’ toch van een andere orde dan het ‘met enige regelmaat’ en ‘voldoende voeling houden’ van de MvT. Het is een onzinnige en bovendien nodeloos beperkende regel. De charme en tevens de kwaliteitswaarborg van het beroep is nu juist de grote vrijheid die nodig is om evenwicht te vinden in de strijd der machten.
(H.C. Egger-van Oppen, Vierlingsbeek; was zeventien jaar advocaat, hoopt zich binnenkort weer te kunnen laten beëdigen)