Bram Moszkowicz liet recent weten dat hij de verdediging van Sander V. heeft neergelegd. Daarmee schendt hij verschillende gedragsregels. Wat zijn gedragsregels überhaupt waard wanneer een prominent strafpleiter, een persoon die voor velen symbool staat voor de beroepsgroep, zonder enige Orderlijke bolwassing zo lichtvaardig de gedragsregels negeert?
Moszkowicz verklaarde begin december nog publiekelijk dat hij de verdediging van Sander V. in hoger beroep zou overnemen van Willem Anker. Hij zou proberen ‘die tbs er vanaf te krijgen’. Maar binnen twee weken besloot hij de zaak neer te leggen. Gevolg: onder andere De Telegraaf kopt ‘Moszkowicz “dumpt” Sander V.’.
Formeel schaadt Moszkowicz allereerst het vertrouwen in de advocatuur. Kennelijk loop je als kwetsbare cliënt, wiens enige vertrouwenspersoon zijn advocaat is, het risico dat deze de zaak pardoes neerlegt en daar weinig soigneus publiekelijk melding van maakt (regel 1). Het getuigt niet van grote zorgvuldigheid jegens de cliënt (regel 3). Het expliciteren van inhoudelijke informatie – ‘ik heb mij nader in de zaak verdiept’ – is mijns inziens in strijd met de zwijgplicht (regel 6 lid 1). De zwijgplicht duurt voort nadat de relatie is beëindigd (regel 6 lid 4 ). Niet valt in te zien op welke wijze hiermee het belang van Sander V. is gediend (regel 5). Dit gedrag is niet in overeenstemming met een goede beroepsuitoefening (regel 6 lid 2). En bij het neerleggen van de zaak is dan ook onvoldoende zorgvuldigheid in acht genomen met het oog op Sander V. zo min mogelijk nadeel te laten ondervinden (regel 9 lid 3).
Voor Moszkowicz pleit dat het zonder twijfel een uitzonderlijke situatie betreft. Een advocaat kan nu eenmaal moeilijk tekst en uitleg geven en alles wat hij zegt is gevaarlijk. Juist daarom mag hij een zaak niet lichtvaardig neerleggen. Zeker niet als het een dossier betreft dat publiekelijk breeduit wordt besproken. Moszkowicz had er beter aan gedaan om het volgende te verklaren: ‘ik leg de verdediging van Sander V. neer en verder geef ik geen commentaar’. Of, als hij een reden had willen geven, dan met de uitdrukkelijke mededeling dat hij de uitspraak doet met instemming van Sander V. die hem ontheft van zijn zwijgplicht. Bijvoorbeeld doordat er tussen hen verschil van inzicht bestaat over de wijze waarop de zaak in hoger beroep moet worden behandeld. Moszkowicz geniet publiekelijk zo’n enorme bekendheid, dat iedere uitspraak van hem uitermate serieus wordt genomen. De vraag is dus welk belang hier is gediend. In ieder geval niet dat van Sander V.
Harry Veenendaal