Ik heb een uitgesproken hekel aan politieke correctheid, waarschijnlijk overgehouden aan de tijd dat ik voor verschillende linkse clubs ‘aktief’ was. Het was toen opletten geblazen als het over buitenlanders, pardon ‘allochtonen’, pardon ‘medelanders’ ging. Zodra een van deze uitdrukkingen ook maar een beetje ingeburgerd raakte, was deze in de ogen van de hypercorrecte linkse voorhoede direct verdacht. Taal was een deel van het strijdperk waar vredelievende idealen te vuur en te zwaard werden verdedigd.