Advocaten hebben iets met hun uiterlijk. Dat is logisch. De advocaat is een toneelspeler, ook als zijn praktijk hem maar zelden in de rechtszaal brengt. Maar daarenboven is de advocaat vaak ijdel. De mannelijke advocaat in ieder geval. En daar gaat het verder over. Tot zover niets nieuws.
Bij die ijdelheid vormde leeftijd nooit een serieus probleem. Sterker: veel mannelijk verval en bederf – grijze manen, uitgroeiende wenkbrauwen, wat stramme loop, rimpeltrekkende grijns – leende zich goed voor zelfbewonderende blikken in de spiegel en zelfgenoegzaam vertoon aan derden, mits optimaal verzorgd en behendig belicht of toegewend. Aldus kon de ijdele advocaat tot op hoge leeftijd goed blijven functioneren.