Het pleidooi van mr. Huib Krijger kon niemand boeien, ook hemzelf niet. Hij had tevoren geen aantekeningen gemaakt, en dat brak hem nu op. De structuur wilde maar niet lukken. Hij dwaalde van de feiten naar het recht, en van het recht naar de persoonlijke omstandigheden, en weer terug naar de feiten, zonder ergens houvast te vinden.