Ze was boos toen ze binnenkwam, ze was boos tijdens de behandeling van de zaak, en ze was boos toen ze wegging. Mr. Annelien van de Cappello. Ze was boos over de wijze waarop de maatschappij meende te moeten omgaan met iemand die dezelfde maatschappij meende te kunnen betitelen als een stelselmatige dader. En dat je op de keeper beschouwd twee jaar kon krijgen voor een simpele winkeldiefstal. En dat de officier haar brieven niet had beantwoord. En dat de meegenomen getuigen niet werden gehoord. Met afgewend gezicht ondervroeg ze de deskundige, waarbij ze de korte vragen als het ware in het gezicht van de deskundige afvuurde. ‘En nu zit nota bene de officier ook nog te grinniken.’