Meneer Vossen en mevrouw Swinkels waren in 1970 op huwelijkse voorwaarden getrouwd en zij waren een Amsterdams verrekenbeding overeengekomen. Ieder van hen had een geheel eigen kijk op de wijze van afrekening van het verrekenbeding. Mevrouw Vossen was van mening dat alle vermogensbestanddelen die er waren moesten worden verrekend, terwijl meneer Swinkels vond dat er niets te verrekenen viel.