Een van mijn cliënten ooit was een Israëliër. Hij daagde op in overhemd met korte mouwen, zonder das. ‘Zo lopen zelfs advocaten er bij in Israël’, verklaarde hij uit eigen beweging. Ik zag en hoorde het aan, geharnast in een blauw pak met das, waarin ik mij een aangeklede aap voelde. Tot emigratie heeft het niet geleid – een der weinige verzakingen van toen waarop ik zonder spijt of berouw terugkijk. Wel tot een blijvende belangstelling voor de kledij van de balie.