Advocaten worden in kranten heel vaak als woordvoerders opgevoerd, maar ze worden slechts zelden letterlijk aangehaald. Dat schreef ik hier vorige keer. Ik gaf twee mogelijke verklaringen voor dit verschijnsel: veel advocaten drukken zich formeel, terughoudend en al te technisch uit en daar houden journalisten niet van,want die zijn dol op pakkende oneliners. Bovendien hebben journalisten een afkeer van woordvoerders; zij spreken liever met de directbetrokkenen. Bij de advocaatwoordvoerder is die weerzin nog groter omdat die zo’n duidelijk belang heeft: zijn cliënt.