Waar schrijf je in deze tijd in vredesnaam een column over? Over de afwezigheid van deken Loorbach in het publieke debat over de uitholling van de advocatuur? Over Hero Brinkman die het bewijsrecht wil ‘moderniseren’ en verdachten wil veroordelen ‘als iedereen toch zeker weet dat hij het gedaan heeft’? Of over Wilders, die bij monde van zijn cantor Moszkowicz, de rechtbank schoffeert en zichzelf en passant vergelijkt met De Witt en Van Oldebarnevelt terwijl het geen carnaval is. Nee, belangrijker is de Griekse schuldencrisis.
Wat opvalt aan de discussie is dat er weinig nuttige analyses zijn over de kwestie. Advocate Lilian Helder (PVV) komt desgevraagd niet verder dan wat zenuwachtig gekrab aan haar billen en de opmerking dat ‘de maat nu vol is’. Jan Kees de Jager blijft steken in het verkopen van staatsbedrijven als zekerheid voor de Nederlandse lening. En Willem Vermeend roeptoetert dat de Grieken de eurozone uit moeten. Mijn suggestie zou zijn: geld overmaken, schouders ophalen en doorlopen.
Weinigen realiseren zich kennelijk dat dankzij Griekenland de euro comfortabel laag is. Exporterende landen zoals Nederland en Duitsland profiteren hier enorm van. Onze export is het afgelopen kwartaal juichend door alle voorspellingen geschoten. Vanuit dat perspectief vallen de 4,5 miljard extra steun van Nederland wel mee. Bovendien stelt de lening op de totale begroting van Europa weinig voor. Bekijk de Griekse situatie toch vooral macro-economisch en benchmark het niet aan je eigen portefeuille. Kijk eens naar California. Daar is de financiële malaise niet alleen veel groter, maar werkelijk structureel onoplosbaar. Griekenland de eurozone uit? Ach, in ieder gezin met 27 kinderen is er altijd met een wel wat.
Dat neemt niet weg dat ongehoorzame kinderen gestraft moeten worden: corvee en huisarrest. De oorzaak van de Griekse crisis ligt namelijk grotendeels in de staatsrechtelijke structuur van het land en de mentaliteit. Aardig genoeg biedt de Europese wetgeving voldoende mogelijkheden voor een structurele oplossing. Iedereen weet dat de Europese lidstaten sinds 1945 gestaag soevereiniteit hebben overgedragen aan een supranationale organen. Congo is momenteel meer soeverein dan Griekenland. Welnu, de resterende soevereiniteit dient als zekerheid voor het terugbetalen van de lening.
Voldoen de Grieken niet aan hun terugbetalingsverplichtingen, dan worden de bevoegdheden van de meeste elementaire bestuurslagen overgedragen aan Brussel. Griekenland wordt daarmee de facto de eerste Europese provincie. Symbolisch ook niet onbelangrijk. Wat mij betreft volgen Wallonië en Vlaanderen als tweede en derde provincie. IJsland als vierde. Deze maatregelen zijn slechts een versnelling van het traject naar definitieve Europese eenwording. Kiest Europa hier niet voor, dan rest ons enkel het afstempelen. Of, in de woorden van de econoom Peter Grol, vanuit Kreta heel schuin naar olie boren.