In het laatste Advocatenblad staat een interview met scheidend algemeen secretaris Suyver, die pleit voor ‘een grimmiger Orde’. Vol goede moed begon ik aan het artikel, in de veronderstelling dat hij bedoelde dat de Orde voortaan principiëler stelling moet nemen tegen de steeds verdergaande aantasting van de toegang tot het recht op een advocaat. Maar nee, de Orde moet vooral nog grimmiger worden ten opzichte van de advocatuur zelf, zo stelt hij. De overheidsfunctie van de Orde moet volgens Suyver nog sterker naar voren komen.
De Orde heeft, met instemming van Suyver zo blijkt uit het interview, al die jaren met een welwillende houding de voorstellen vanuit justitie bejegend. Dit heeft voor onvermogende rechtzoekenden ‘pareltjes’ opgeleverd als de recent ingevoerde gedwongen winkelnering bij het Juridisch Loket en een steeds moeilijker toegang tot de gefinancierde rechtsbijstand. Hij noemt het ‘Real-politik’ en focussen op je doelen. Maar met de beste wil ter wereld valt niet te ontdekken hoe de Orde door deze Realpolitik de belangen van de rechtzoekenden heeft gediend.
Advocatuur en Orde lijken soms wel vreemden voor elkaar geworden. De Orde, door Suyver gedegradeerd tot ‘consumentenbond voor rechtzoekenden’, lijkt als we hem mogen geloven nog weinig vertrouwen te hebben in de advocaat en het als belangrijkste taak te zien om de rechtzoekenden te beschermen tegen de advocaat.
Suyver stelt geen uitgesproken passie te hebben voor de advocatuur. Dat lijkt me een understatement. ‘With friends like these, who needs enemies?’ dacht ik na lezing. Laten we hopen dat de nieuwe secretaris meer oog heeft voor het natuurlijke verbond tussen rechtzoekende en advocaat en het besef dat alle 16.000 advocaten elke dag weer hard werken voor hun cliënten; dat er, gelet op het aantal zaken, nauwelijks sprake is van klachten; dat zij, met de rest van de Orde, beseft dat het opkomen voor de belangen van de advocatuur niet in de weg staat aan, maar meestal juist een voorwaarde is voor het bewaken van de belangen van de rechtzoekende.
De huidige protesten vanuit de Orde tegen de steeds verdergaande bezuinigingen op de gefinancierde rechtsbijstand en andere ingrepen die de toegang tot en de positie van de advocatuur aantasten, lijken te wijzen op de zo gewenste koerswijziging. Daarbij kan meer ruggengraat tegenover de overheid geen kwaad en dient beter te worden gewaakt voor de principiële waarden die de advocatuur vertegenwoordigt. En graag, als het niet te veel gevraagd is, met de nodige passie.
Coen de Koning, advocaat bij Slot Letselschade in Zeist