Raad van Discipline Amsterdam 14 september 2010, LJN: YA1038
Eisvermindering zonder – uitdrukkelijke – toestemming cliënt.
– Art. 46 Advocatenwet (1.1 Beleidsvrijheid; 1.2 Vereiste communicatie met cliënt; 1.4 Kwaliteit van de dienstverlening; 1.4.3.1 Financiële verhouding; 1.5 Vereiste van schriftelijke vastlegging)
– Gedragsregel 8
Feiten
Mr. X heeft klager in 2007 bijgestaan in een geschil met de voormalige levenspartner van klager. De zaak had betrekking op terugbetaling van een bedrag van 11.000 euro die de levenspartner had geleend voor de aanschaf van een auto. In juli 2005 heeft de levenspartner klager een bedrag van 4.000 euro betaald. Partijen verschillen van mening over de vraag of deze betaling een aflossing op de lening was, respectievelijk een schenking, schikking of andere tegemoetkoming.
Mr. X heeft in het kader van schikkingsoverleg een aanbod gedaan waarbij klager akkoord ging met betaling van een bedrag dat 4.000 euro lager lag dan de oorspronkelijke vordering. Dat voorstel is niet tijdig geaccepteerd en vervallen. Mr. X heeft vervolgens een procedure geëntameerd ter incasso van de gehele vordering. Tijdens de comparitie van partijen op 3 mei 2007 heeft mr. X de vordering mondeling verminderd met 4.000 euro. Partijen verschillen van mening of klager hiervoor toestemming heeft gegeven. De rechtbank heeft de verminderde vordering toegewezen.
Bij het aannemen van de zaak heeft mr. X aan klager de voorwaarden van dienstverlening gestuurd, zonder zijn uurtarief te vermelden. In totaal heeft mr. X 3.000 euro exclusief btw aan honorarium in rekening gebracht. Mr. X heeft verweerder op verzoek van de deken over de periode tot en met 2008 een urenspecificatie verstrekt. Klager heeft mr. X begin 2009 benaderd met de bedoeling in goed overleg tot een oplossing te komen. Mr. X heeft daarop niet gereageerd.
Klacht
a) Mr. X heeft zonder toestemming de vordering van klager met 4.000 euro verminderd;
b) mr. X heeft de ten behoeve van klager toegewezen rente onjuist berekend;
c) mr. X heeft slechts voorschotnota’s verzonden en geen gespecificeerde afrekening;
d) mr. X heeft niet gereageerd op het voorstel voor een regeling.
Overwegingen
Het is de taak van de advocaat de belangen van zijn cliënt in en buiten de rechtszaal te dienen. In beginsel bepaalt de advocaat de strategie. Hij dient deze vooraf duidelijk te bespreken met de cliënt. De advocaat dient zich ervan te vergewissen dat de cliënt het met te nemen stappen eens is en indien daarvoor gelegenheid is, dient hij de afspraken schriftelijk vast te leggen. In een geval als het onderhavige had het op de weg van mr. X gelegen zich ervan te vergewissen dat klager instemde met het intrekken van een deel van de vordering. Mr. X had bijvoorbeeld schorsing van de zitting voor overleg kunnen vragen. In plaats daarvan heeft mr. X uit de lichaamshouding van klager geconcludeerd dat deze instemde met intrekking van een deel van de vordering, terwijl mr. X heeft erkend dat hij door klagers gedrag geërgerd was. Onder deze omstandigheden had mr. X niet mogen concluderen tot instemming van klager met het verminderen van de vordering.
Het tweede verwijt met betrekking tot de rentevordering is onvoldoende gespecificeerd; voor wat betreft het derde verwijt geldt dat het niet toesturen van gespecificeerde rekeningen niet tuchtrechtelijk verwijtbaar is. Het is de raad niet gebleken dat klager benadeeld is door de wijze van declareren van mr. X. Ook ten aanzien van het niet reageren op de schikkingsvoorstellen – hoewel het in het algemeen wenselijk is dat advocaten op brieven van hun cliënten reageren – is volgens de raad van tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen geen sprake.
Beslissing
Verklaart klachtonderdeel a) gegrond en legt op de maatregel van enkele waarschuwing.