Is het toeval? Mr. X(anthopoulos) werkte elf jaar als advocaat zonder een tuchtzaak, maar kort voordat we hem opzochten kreeg ook hij zijn eerste tuchtrechtelijke klacht aan de broek. Hij kan er geen details over geven, maar het komt er op neer dat tijdens zijn vakantie door een collega een fout is gemaakt in een zaak waarin hij de verantwoordelijke advocaat was. ‘Als ze me nu straks maar niet meester Z gaan noemen in de rubriek met tuchtrechtuitspraken’, zegt hij laconiek.
In volle ernst: ‘Ik heb er een nacht slecht van geslapen. Natuurlijk, het eerste wat je doet is proberen de fout te herstellen en vervolgens je cliënt bellen en excuses aanbieden. En je verzekeraar, om de formele zaken in gang te zetten, waaronder de erkenning van de beroepsfout. Een cliënt moet je overigens vaak nog uitleggen dat er een verschil is tussen de civielrechtelijke aansprakelijkheid en een tuchtrechtelijke zaak, want dat onderscheid maakt hij niet altijd. De civielrechtelijke kant is in handen van mijn voormalige kantoor en de verzekeraar. Daar heb ik geen invloed meer op.’
Het heeft hem er nog meer van doordrongen hoe belangrijk kwaliteitszorg en risicobeperking zijn. Een halfjaar geleden besloot hij om het grote landelijk opererende kantoor te verlaten om met enkele bevriende advocaten een eigen kantoor, DAAN Advocatuur en Notariaat op te zetten. ‘Ondernemers waarderen het dat je een niche durft op te zoeken.’ Kort daarop sloot een notaris zich bij hen aan, die zich ook richt op de behoeften van de ondernemer. Inmiddels heeft het kantoor zeven werknemers. ‘Veel groter zal het voorlopig niet worden; deze omvang is ideaal om snel en flexibel te kunnen werken, en toch voldoende massa te hebben voor continuïteit en kwaliteit, evenals voor het bijhouden van het vakgebied.’
Ontdekt
Xanthopoulos merkt dat het ondernemers aanspreekt dat ze de strategische keuze hebben gemaakt. ‘We dragen nu zelf ook het ondernemersrisico, we spreken de taal van de ondernemer en we kunnen tarieven hanteren die ondernemers ook meer aanspreken. Dit ondanks de hoge premies die verbonden zijn aan het verzekeren van de beroepsaansprakelijkheid.’
Hij komt nog even op het tuchtrecht terug: ‘Advocaten hebben privileges. Daar staat tegenover dat er gedragsregels zijn waar wij ons aan dienen te houden. Justitiabelen moeten er op kunnen vertrouwen dat advocaten zich aan de regels houden en daarnaast steeds het belang van de cliënt dienen. Anders kunnen ze net zo goed naar iedere willekeurige derde gaan die juridisch advies aanbiedt.’
Xanthopoulos, die een Griekse vader en Nederlandse moeder heeft, heeft een brede internationale interesse. Dit komt ook omdat hij in Amerika heeft gestudeerd en in Engeland heeft gewerkt. Zijn bul heeft hij in Nijmegen gehaald. Inmiddels heeft Dimitri ook de bevoegdheid verworven om de titel solicitor naar Engels recht te gebruiken. Hij werkt dan ook veel voor ondernemers die internationaal handelen. Zo is hij enkele jaren geleden gevraagd als voorzitter van de businessclub van het World Trade Center van Arnhem en Nijmegen.
Ook buiten werktijd wordt Xanthopoulos vaak aan zijn bijzondere naam herinnerd. Zo luister hij elke ochtend in de auto naar Radio 538, waar Edwin Evers ‘De jacht op Mister X’ net weer heeft afgesloten.
‘Alleen maar leuk, die naam “Mr. X.” Vrienden en bekenden plagen me er weleens mee. Maar ik ben dus nu wel ontdekt!’