Advocaten zijn interessant om te bestuderen, vindt kunstenaar Jacques Tange (in 2005 verkozen tot Kunstenaar van het Jaar). ‘Er is een spannende link te leggen tussen kunst en advocatuur. Taal is een belangrijk instrument voor advocaten, maar daarnaast is hun optreden deels ook toneelspel. Ze nemen bepaalde houdingen aan, maken gebaren, het is veel meer dan monotoon een verhaal overbrengen. Het is voor mij als kunstenaar leuk om naar te kijken.’
Volgens Tange, die veel advocaten in zijn vrienden- en kennissenkring heeft, zetten advocaten hun intelligentie in voor een hoger doel. ‘Ze steken hun nek uit voor waarheidsbevinding en om mensen te helpen. En ja, natuurlijk verdienen ze daar een centje mee.’ Toch is zijn streven geweest om de schilderijen niet ‘te zwaar’ te maken. ‘Ik heb er humor ingebracht. Het schilderij Snelrecht heb ik bijvoorbeeld letterlijk genomen. De absurditeit van de rennende advocaat vind ik grappig.’ Bij Judge with a talent schilderde Tange een rechter die spotprenten maakt. ‘Bij lange zittingen kan ik me voorstellen dat je wel wat moe kan worden. En ondertussen wat krabbeltjes maakt.’
De schilderijen die hij voor de tentoonstelling Advocatuur en Rechtspraak maakte, wijken niet af van zijn andere werk, stelt Tange. ‘Er zit, net als in mijn andere schilderijen, ook erotiek in dit werk. Dan zul je denken “hoe krijg je erotiek in de rechtszaal?” maar die mooie vrouwelijke advocaat in Pleidooipreparatie is wel erg leuk om te zien. De andere figuren in het schilderij kijken zwijmelend naar haar en horen niet meer wat ze nu eigenlijk zegt.’
En de scheve hoofdjes? Tange: ‘Dat de hoofdjes scheef staan, geeft een idee van nadenkendheid. Dat geldt eigenlijk ook voor de gesloten ogen: dichte ogen geven een naar binnen gekeerd gevoel, dat ze met iets bezig zijn in hun hoofd.’
Hedy Jak