Voor het eerst accepteerde een Nederlandse rechter een bijzondere, mondiaal toepasbare index voor het berekenen van kinderalimentatie.
De man en de vrouw hebben twee kinderen. Mevrouw is met haar kinderen naar Nederland verhuisd, meneer is in Suriname blijven wonen. Om de draagkracht van de man te berekenen voor het betalen van kinderalimentatie kan niet worden uitgegaan van de Nederlandse bijstandsnorm, omdat het Nederlandse levenspeil te veel verschilt met dat in Suriname. De advocaat van de man krijgt de opdracht een levenspeilvergelijking in de draagkrachtberekening van de man door te voeren. Maar Postbus 51, het LBIO, het Nibud, het ministerie van Buitenlandse Zaken, het ministerie van Defensie (deskundig door uitzendingen van militairen) en het CBS bieden geen oplossing. Wel verwijst het CBS naar een internetbedrijf dat voor expats een levenspeilvergelijking berekent, maar dat kost 600 euro en bovendien kan er voor de rechter geen beroep op worden gedaan.
Dat internetbedrijf, Air.com, geeft als tip dat het levenspeil in verschillende landen ook vergeleken kan worden op basis van The Big Mac Index, ontworpen door The Economist. Deze methode gaat ervan uit dat een Big Mac over de hele wereld evenveel waard is, omdat die in elk land op dezelfde manier wordt gemaakt: brood, vlees, groente, verpakking, arbeid en energie. Zo ontstaat een redelijke doorsnee van het prijsniveau in de economie. Het gaat om de verhouding tussen de prijs van een Big Mac in twee te vergelijken landen. De prijs van de Big Mac in Suriname is omgerekend € 2,47, in Nederland is dat € 3,15. Het levenspeil in Suriname bedraagt dus ongeveer twee derde van het levenspeil in Nederland.
De methode wordt voorgelegd aan de Rechtbank Middelburg. Hoewel de rechter ter zitting zegt een glimlach over deze methode niet te kunnen onderdrukken, volgt hij de advocate van de man in het gebruik van de Big Mac Index en bepaalt hij de bijstandsnorm voor de man op 2/3 van de bijstandsnorm in Nederland.
Easy does it, the Big Mac Index!