Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens wordt overspoeld met onzinklachten en dus moet de toegang worden beperkt. Zo meende (niet alleen) de Nederlandse regering. Daarom bevestigde zij begin maart1 nog te streven naar beboeting van klagers die meermaals een kennelijk ongegronde klacht indienen (een Duits voorstel) en naar invoering van een griffierecht. Op nationaal niveau wilde het kabinet kijken of disciplinaire maatregelen genomen konden worden tegen advocaten van klagers. Bij voorbeeld tegen een advocaat die een herhaald verzoek om oplegging van een voorlopige maatregel indient bij het EHRM nadat een eerder verzoek al is afgewezen en geen sprake is van nieuwe feiten; of tegen een advocaat die zo’n verzoek indient terwijl de vreemdeling inmiddels vrijwillig is teruggekeerd naar het land van herkomst of naar een derde land is vertrokken. De Minister van Veiligheid & Justitie zou daarover met de Orde van Advocaten en de Raad voor Rechtsbijstand gaan overleggen.
Drie weken later blijken de omstandigheden veranderd. Het Hof verwacht dankzij eerdere maatregelen de voorraad van 90.000 kennelijk niet-ontvankelijke zaken eind 2015 te hebben weggewerkt. In de onderhandelingen over de hervormingen van het EVRM is te weinig steun te vinden voor het griffierecht en voor het beboeten van notoire klagers. Daarom zal Nederland zich niet meer inzetten2 om die opgenomen te krijgen in de zogenaamde Brighton Verklaring. Ook zal Nederland het voorstel tot invoering van verplichte procesvertegenwoordiging niet meer steunen.
Over de disciplinaire maatregelen tegen advocaten geen woord meer.
Marian Verburgh
Noten:
1. Brief van de Minister van Veiligheid en Justitie van 5 maart 2012 aan de Eerste Kamer, Kamerstukken I, 2011-2012, 33 000 V, M. Brief van de Minister van Buitenlandse Zaken van 7 maart 2012 aan de Tweede Kamer, Kamerstukken II, 2011-2012, 32 735, nr. 45.
2. Brief van de Minister van Veiligheid en Justitie van 27 maart 2012 aan de Tweede Kamer, Kamerstukken II, 2011-2012, 32 317, nr. 114.