Logboek
Nog een week en dan sluit het Rode Khmertribunaal de deuren voor het zomerreces. Thuis houden we uitverkoop. Mijn vrouw Kate verpatst alles wat los en vast zit en de rest gaat in een ouderwetse krat, per schip, terug naar Nederland.
En ondertussen struikelt het proces door. De voorzitter, Nil Nonn, heeft eindelijk de manier gevonden om ons in toom te houden en pijnlijke momenten te voorkomen. In zijn wijsheid heeft hij onlangs namelijk beslist dat wij op zitting geen verzoeken meer mogen doen. Als wij dat toch proberen, al is het maar om te vragen wie de volgende getuige zal zijn, schakelt hij onze microfoon uit. Wij praten dan nog een tijdje door, vooral om aan het publiek achter het glas duidelijk te maken dat wij ons niet bij voorbaat wensen neer te leggen bij dit muilkorven van de verdediging.
De zitting is er alleen om getuigen te horen. Verzoeken kunnen daarom alleen nog maar schriftelijk ingediend, zo heeft Nil Nonn ons duidelijk gemaakt. En dan bij voorkeur per e-mail, waarmee de openbaarheid van de zitting definitief ten grave is gedragen en wij tot figuranten in een stomme film zijn gedegradeerd.
Desondanks had ik een paar dagen geleden toch ineens weer de voet tussen de deur, toen Nil Nonn even niet zat op te letten. Voordat hij het wist en met de vinger kon ingrijpen, had ik hem gevraagd waar toch zijn antwoord bleef op mijn (schriftelijke) verzoek om inzicht te verschaffen in de lange lijst van publicaties waarover hij op de officiële website van het tribunaal zit te pochen.
Een Cambodjaanse stagiaire van ons heeft een maand lang stad, land en wereldwijd web afgezocht, maar geen enkele pennenvrucht van Nil Nonn kunnen vinden.
Ook rechters rommelen met hun curriculum vitae, het zijn ook maar mensen, hoewel ik natuurlijk niet kan uitsluiten dat het nationaal archief in Phnom Penh stiekem een plankje heeft ingeruimd voor onze eminente rechtsgeleerde. Wij zullen het echter nooit weten. Vragen die niet mogen worden opgeworpen, behoeven immers ook geen antwoord.
Het wordt tijd om te vertrekken.
Michiel Pestman