Hof van Discipline, 15 februari 2002; nr. 3225
(mrs. Fransen, Bekkers, Balkema, Smits en Van Loo)
Raad van Discipline ‘s-Hertogenbosch, 19 juni 2002
(mrs. Bleeker, Paulussen, Luchtman, De Bont en Ten Brummelhuis)
Een advocaat die op verzoek van zijn cliënt overgaat tot conservatoire maatregelen waaraan, gelet op het belang van de zaak, relatief hoge kosten verbonden zijn, behoort zijn cliënt schriftelijk voor die kosten te waarschuwen.
– Advocatenwet, art. 46 (1.4.3.1Financiële verhouding)
– Gedragsregel 8
Feiten
In een geschil over de aankoop van een auto ter waarde van ƒ 30.000 geeft de teleurgestelde koper zijn advocaat mr. X opdracht om conservatoir beslag te leggen op het woonhuis van de verkoper, alsmede derdenbeslag op twee auto’s, met sequestratie.
De koper beklaagt zich erover dat hij uiteindelijk ƒ 12.000 aan mr. X betaalde voor diens declaratie en circa ƒ 16.000 voor de stallingskosten van de twee auto’s. Mr. X voert onder meer als verweer dat de klager hem herhaaldelijk had meegedeeld dat de beslagen per se moesten worden gelegd onverschillig wat de kosten zouden zijn. Het was voor de klager een prestigekwestie waarbij niet naar de kosten gekeken hoefde te worden. Met betrekking tot de stallingskosten heeft hij de klager uitdrukkelijk op die kosten gewezen. ‘Het is moeilijk om een cliënt als de klager het naar de zin te maken: als de advocaat geen beslag legt dan wordt hem dit verweten, terwijl als hij dat wel doet de klager over de hoogte van de kosten klaagt’.
De klager zou als autohandelaar wel degelijk op de hoogte zijn van het feit dat het stallen van auto’s grote kosten met zich meebracht.
Overwegingen raad
Door de klager is niet gesteld dat hij niet wist dat het beslag met sequestratie kosten met zich meebracht doch dat hij er niet van op de hoogte was dat die kosten zo hoog zouden zijn. Mr. X, aldus de klager, had hem hierop attent dienen te maken. Mr. X stelt zijnerzijds dat hij de klager er op heeft gewezen dat het stallen van auto’s kosten met zich bracht.
De raad is van oordeel dat het van algemene bekendheid is dat stallingskosten van auto’s niet gering zijn, terwijl zeker de klager als bij uitstek deskundige in de autobranche daarvan op de hoogte is. Mr. X heeft gesteld dat hij van de klager had begrepen dat hij de kwestie wel met de verkoper zou regelen nadat die was gedagvaard en nadat beslag was gelegd, zodat op dat moment niet aannemelijk was dat de zaak lang zou duren, waardoor de kosten beperkt zouden blijven.
De klager laat na aan te geven waarom bij een eventuele kostenveroordeling de stallingskosten niet zouden kunnen worden meegenomen. Vervolgens stelt de raad vast dat de klager buiten zijn advocaat om de zaak met de verkoper heeft geschikt zonder rekening te houden met de stallingskosten. Volgt ongegrondverklaring van de klacht.
Overwegingen hof
Klager stelt te hebben oplegging van de maatregel van enkele waarschuwing.