Hof van Discipline nr. 3693, 10 maart 2003
(mrs. De Jong Schouwenburg, Sterk, Van Houtum, Visser en Fiévez)
Raad van Discipline Amsterdam, 23 september 2002 (mrs. De Groot, Hamming, Van Ardenne, Röttgering en Rigters)
Feiten
Mr. X is voor klager opgetreden als raadsman in een strafzaak.Wegens schending van zijn geheimhoudingsplicht, verband houdende met die strafzaak, is klager destijds tuchtrechtelijk een maatregel opgelegd. Mr. X heeft klager tijdens zijn detentie ook bijgestaan in verband met een WAO-uitkering die klager ontving.Mr. X wordt benaderd door een journalist van het dagblad De Telegraaf die mr. X mededeelt over een brief te beschikken waaruit zou blijken dat klager tijdens zijn detentie recht had op een WAO-uitkering.Mr. X heeft daarop geantwoord, dat, wanneer een dergelijke mededeling in een brief zou zijn vermeld, die mededeling dan wel juist zou zijn.Het recht op een uitkering van klager is nadien zowel in het NOS-journaal als in het dagblad De Telegraaf aan de orde gesteld. Na indiening van zijn klacht overlijdt klager. De deken neemt de klacht over. Overwegingen raad Een advocaat dient volledige geheimhouding in acht te nemen met betrekking tot feiten die hem bekend zijn geworden in de uitoefening van zijn functie. Met betrekking tot deze geheimhouding geldt een zeer duidelijke grens, te weten dat een advocaat in het geheel geen mededelingen mag doen.Hij dient zich te onthouden van elke vorm van commentaar. Mr. X heeft aan de journalist van De Telegraaf aangegeven dat, wanneer laatstgenoemde over een brief beschikte waaruit bleek dat klager een WAO-uitkering genoot, dit dan wel zo zou zijn. Door een dergelijke mededeling te doen, heeft hij zich niet van elk commentaar onthouden en heeft hij de grenzen van de geheimhoudingsverplichting overschreden.
Volgt
Gegrondbevinding van dit klachtonderdeel en oplegging van de maatregel van waarschuwing.
Overwegingen hof
Een advocaat dient volledige geheimhouding in acht te nemen met betrekking tot feiten die hem bekend zijn geworden in de uitoefening van zijn functie. Met betrekking tot deze geheimhouding geldt een zeer duidelijke grens, te weten dat een advocaat in het geheel geen mededelingen mag doen.Hij dient zich te onthouden van elke vorm van commentaar. Hierop kan slechts een uitzondering worden gemaakt in geval de advocaat toestemming heeft tot het doen van mededelingen. Daarvan was in casu geen sprake. Mr. X heeft aangegeven aan de journalist van De Telegraaf dat, wanneer laatstgenoemde over een brief beschikte waaruit bleek dat (oorspronkelijk) klager een WAO-uitkering genoot, er van uitgegaan kon worden dat de inhoud daarvan klopte. Hij heeft daar – zoals de raad in zijn beschouwingen ten onrechte buiten beschouwing heeft gelaten maar mr. X zelf naar voren heeft gebracht – voorts nog aan toegevoegd, dat hij ‘wel over de kwestie met het GAK heeft gecorrespondeerd en getelefoneerd in 1996’. Door dergelijke mededelingen te doen heeft mr. X de grenzen van zijn geheimhoudingsplicht overschreden. Hij heeft zich tevens niet van elk commentaar onthouden. Mr. X heeft in feite zelfs de vraag, of de klager een WAO-uitkering had, bevestigend beantwoord.
Met het voorgaande is komen vast te staan dat mr. X de geheimhoudingsplicht die hij als advocaat in acht behoort te nemen niet is nagekomen en daarmede heeft gehandeld in strijd met hetgeen een behoorlijk advocaat betaamt. Bovendien heeft mr. X de geheimhoudingsverplichting eerder geschonden met betrekking tot dezelfde cliënt en heeft daarvoor bij uitspraak van het hof van 6 april 1998 de maatregel van enkele waarschuwing opgelegd gekregen. Voorts heeft mr. X ter gelegenheid van de mondelinge behandeling er blijk van gegeven nog immer niet in te zien hoe stringent de geheimhoudingsplicht dient te worden gehanteerd. Het hof is dan ook met eenparigheid van stemmen van oordeel dat de maatregel van berisping in casu dient te worden opgelegd.
Volgt
Vernietiging van de beslissing van de raad wat betreft de daarbij opgelegde maatregel en oplegging van de maatregel van berisping.