Raad van Discipline ‘s-Hertogenbosch, 11 juli 2005
(mrs. Raab, De Bont, Peeters, Luchtman en Kneepkens)
Een advocaat handelt niet klachtwaardig wanneer hij zich jegens een wederpartij op het standpunt stelt dat het door deze doen horen van getuigen zó kansloos is dat die wederpartij onrechtmatig handelt en derhalve schadeplichtig wordt wanneer hij de getuigen toch doet horen.
– Advocatenwet arikel 46 Advocatenwet
– Gedragsregel 1 (3.1 Vrijheid van handelen)
Feiten
Mr. X trad op voor een werkgever in een procedure over kennelijk onredelijk ontslag tegen klager.
De kantonrechter heeft klager opgedragen te bewijzen dat hij wegens valse of voorgewende redenen was ontslagen. Klager wenst dat bewijs te leveren door zijn directe chefs, de heren A en B, als getuigen te horen.
Mr. X was van mening dat een dergelijk getuigenverhoor volstrekt zinloos was en zijn cliënt nodeloos op kosten zou jagen. Mr. X schrijft aan de raadsman van klager onder meer het navolgende: ‘De door u namens uw cliënt genomen akte strekt tot het (doen) horen van maar liefst vier getuigen, terwijl uit het onderhavige feitencomplex heel goed is af te leiden dat het met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet kan komen tot bewijslevering overeenkomstig het probandum uit het tussenvonnis.
Met dit oordeel staat cliënte niet alleen, zij vindt de Kantonrechter naast zich, ter zake waarvan ik u verwijs naar de mondelinge behandeling en hetgeen de Kantonrechter daarbij aangaf. Desalniettemin confronteert u nu cliënte met aanzienlijke meerkosten, zowel liggende op het aanleveren van getuigen als op de aanwezigheid bij het getuigenverhoor en de daarmee mede verband houdende externe kosten van rechtsbijstand.
Uw cliënt wordt hierbij verzocht en voor zover nodig gesommeerd om geen enquête te forceren in een geval als het onderhavige, waarin dat tot niets leidt.
Mocht uw cliënt aan dit verzoek onverhoopt niet voldoen, dan stel ik u namens mijn cliënte reeds thans voor als dan aansprakelijk voor alle schade, derhalve met name die voor zover die uitsteekt boven de geliquideerde proceskosten, waartoe uw cliënt in elk geval zal worden veroordeeld.’
De raadsman van klager reageert per brief met onder meer het navolgende: ‘Het is werkelijk ongehoord dat U mij en mijn cliënt onder druk meent te kunnen zetten door mij in strijd met de duidelijke overweging van de kantonrechter in zijn beschikking van 17 maart jl. meent te kunnen voorschrijven dat cliënt geen getuigen zou mogen horen. U weet toch wel dat zulks strafbaar is.’
Ten slotte reageert mr. X weer als volgt:
‘Wanneer het initiëren van procesrechtelijke handelingen kennelijk tot niets leidt, maar wel gepaard gaat met kosten voor de andere partij, is er sprake van onrechtmatig handelen en een daaruit voortvloeiende aansprakelijkheid.’
Klacht
Klager verwijt mr. X onbehoorlijk en onbetamelijk en mogelijk strafbaar te hebben gehandeld door te trachten zijn wederpartij te intimideren en onder druk te zetten zodat van bewijslevering wordt afgezien.
Verweer
Mr. X voert aan dat tijdens de comparitie ten overstaan van de kantonrechter deze niet onder stoelen of banken heeft gestoken dat het moeilijk, zo niet onmogelijk zou zijn voor klager om te komen tot een eventueel benodigde bewijslevering van de door hem gestelde valse of voorgewende reden.
Toen klager zijn stellingen niettemin handhaafde, ontkwam de kantonrechter er niet aan om een bewijsopdracht te geven. De waarschuwing van de kantonrechter was ook logisch want de door klager aangekondigde getuigen zouden vrijwel zeker niet in staat zijn om aan de bewijsopdracht te voldoen. Dat blijkt ook uit het proces-verbaal van het getuigenverhoor.
Tegen deze achtergrond is mr. X gekomen tot het schrijven van de door klager gewraakte brief. Mr. X heeft getracht klager en de raadsman van klager aldus te overtuigen van de zinloosheid van het getuigenverhoor. Het stond mr. X vrij om – zo het getuigenverhoor toch zou doorgaan en klager niet in zijn bewijs zou slagen – hem voor de gevolgen daarvan aansprakelijk te houden. Met een proceskostenveroordeling zouden immers niet alle door de cliënte van mr. X gemaakte kosten gedekt zijn.
Mr. X voegt toe niet de bedoeling te hebben gehad de raadsman van klager persoonlijk aan te vallen.
Beoordeling door de raad
Bij de beoordeling van een klacht over het optreden van de advocaat van een wederpartij behoort ervan te worden uitgegaan dat aan die advocaat een grote mate van vrijheid toekomt om de belangen van zijn cliënte te behartigen op een wijze die hem passend voorkomt. Die vrijheid mag niet ten gunste van de tegenpartij worden beknot, tenzij diens belangen nodeloos en op ontoelaatbare wijze worden geschaad. In de loop van de procedure is door de rechter aan klager een bewijsopdracht opgelegd. Klager was voornemens getuigen op te laten roepen. Naar aanleiding daarvan heeft mr. X de raadsman van klager laten weten dat naar zijn mening een dergelijk getuigenverhoor zinloos was en dat hij (mr. X) hem namens zijn cliënte aansprakelijk zou stellen voor de schade die zijn cliënt daardoor zou lijden. Mr. X heeft de raadsman van klager voorts bericht dat er naar zijn mening sprake is van onrechtmatig handelen en een daaruit voortvloeiende aansprakelijkheid, wanneer het initiëren van procesrechtelijke handelingen kennelijk tot niets leidt, maar wel gepaard gaat met kosten voor de andere partij.
De raad is van oordeel dat aan mr. X als advocaat van zijn cliënte de vrijheid toekwam om in het belang van zijn cliënte een brief te schrijven aan de wederpartij, zoals mr. X in zijn brief heeft gedaan, zeker nu de brief gericht was aan de advocaat van de wederpartij. Alhoewel de raad zich kan voorstellen dat klager en de raadsman van klager de toonzetting van de brief als onaangenaam hebben ervaren, mocht van de advocaat van klager naar het oordeel van de raad worden verwacht dat hij als advocaat de inhoud van de brief van mr. X op haar merites kon beoordelen en hierop een gepaste reactie had kunnen geven. De raad acht de grens van klachtwaardig handelen niet overschreden.
Volgt
Ongegrondverklaring van de klacht.