Ze hadden speciale taarten laten bakken, de mensen van de Orde in Alkmaar die afgelopen vrijdag de allerlaatste jaarvergadering in hun bestaan beleefden. Ze stuurden ook zo´n taart naar de Orde in Haarlem. Een klein groots gebaar, want net als acht andere lokale Ordes moet Alkmaar inleveren. Met de herziening van de gerechtelijke kaart gaat Alkmaar aan het eind van het jaar ter ziele. De orde in het nieuwe arrondissement ‘Noord-Holland’ wordt gevestigd in Haarlem, dat ook de deken levert.
Onbevangenheid
En dat terwijl de betrokkenheid bij het eigen arrondissement in Alkmaar altijd groot geweest, zo blijkt uit de rede van deken Arthur Sweens (vanaf volgend jaar plaatsvervangend deken Noord-Holland). Al in 1877 verzette Alkmaar zich hevig tegen samenvoeging met Haarlem. ‘Kamerleden werden opgetrommeld om bij een herstemming in de Tweede Kamer de doorslag te geven. Dat lukte. We lezen in het verslag van de stadsarchivaris: de slag werd door Alkmaar met 39 tegen 34 stemmen gewonnen, en velen togen naar het station om de in het belang der zaak afgereisde heren bij hun terugkomst te begroeten. Kom daar nu nog eens om.’ In 1932 werd het gevaar opnieuw afgewend – maar nu is het dan toch raak. En volgens de deken is dat zoiets als regen: ‘het gebeurt en je kunt er maar het beste onbevangen mee omgaan.’
‘Verlichting door ICT’
Dat sluit aan bij het verhaal van gastspreker Danny Mekić, een jonge internetondernemer, tevens jurist, die bekend is van het televisieprogramma De Wereld Draait Door. Hij schetst een tijdperk van ‘Verlichting door ICT’. ‘Het mooie van een twitterspreekuur is dat je mensen op hun gevoel kunt aanspreken,’ zegt Mekić, ‘je doet mee op een sociaal platform waar mensen zich comfortabel voelen. Er worden daar veel juridische vragen gesteld, en er worden er maar weinig beantwoord.’
Supercomputer
Mekić verbaast zich over standaardzaken die nog altijd op zitting worden behandeld, vaak met raadslieden erbij, en volgens hem is de toegevoegde waarde van de advocaat niet in elke zaak even groot. Hij verwacht dat de beroepsgroep gedwongen zal worden keuzes te maken. ‘Laten we met elkaar het debat aangaan over een meer gedigitaliseerde rechtsstaat, die het belang van de cliënt en de advocatuur niet schaadt, maar wel de kosten drukt. Hoe erg is het als twee partijen zeggen: wij vinden het goed als een soort supercomputer beslist, gecontroleerd, en eventueel gecorrigeerd door echte rechters?’
Deftig Haarlem
Tijdens de borrel gaat het meer over de verwerking van het hier en nu. Een drama maakt men er niet van, maar jammer is het wel. ‘We hebben hier een betrokken, gezellige sfeer,’ vertelt Marianne Klaver, partner bij Klaver van der Hooft Posch advocaten in het West-Friese dorpje Opmeer. ‘Haarlem is wat deftiger, afstandelijker.’ Hoe groter het arrondissement, hoe minder mensen op bijeenkomsten als deze, zegt men.
Bereidheid
En met 65 van de 293 advocaten op de vergadering, en ’s avonds bij het diner 120 man, is de opkomst in Alkmaar inderdaad groot. Roel van Velzen van Leesberg Advocaten vraagt zich af of de bereidheid zich in te zetten niet minder zal worden als de Orde verder weg zit. ‘Als er in Alkmaar maar een zittingsplaats van de rechtbank blijft,’ hoopt Rob Groot van kantoor Tophoff. En dat is het geval – tot de volgende herindeling natuurlijk, of misschien wel die gedigitaliseerde rechtsstaat van Mekić.
Tekst: Trudeke Sillevis Smitt