Nu de Wet ter voorkoming van witwassen en terrorismefinanciering (Wwft) op 1 januari is aangescherpt en de pakkans door een strengere handhaving ‘aanzienlijk’ is vergroot, verwacht de Haagse deken Bas Martens vaker tegen Wwft-gerelateerde problemen aan te lopen.
De Wwft dwingt advocaten hun cliënten te identificeren en ongebruikelijke transacties te melden. De aanscherping van de Wwft houdt voor advocaten in dat zij hun cliënten beter moeten screenen. Bovendien vallen niet alleen transacties met vastgoed onder de meldplicht, maar ook transacties met alle andere registergoederen, zoals geregistreerde schepen en vliegtuigen.
De verscherpte identificatieverplichtingen houden in dat advocaten altijd moeten uitzoeken wie de uiteindelijke belanghebbende is bij de transactie. Verder moeten zij de relatie met de cliënt voortdurend monitoren om te zien of de klant wellicht in een hoger risicoprofiel valt. Ook moeten zij vaststellen of de persoon die zij voor zich hebben bevoegd is om namens de rechtspersoon te handelen.
Cliënt een stroman?
‘Het is niet zo moeilijk om de identiteit te controleren en na te gaan of iemand een stroman is of niet. Je kunt dat online bij de kamer van koophandel controleren,’ zegt de deken van de Haagse Orde Bas. Het identificeren kan volgens hem wel lastig worden als de cliënt in de gevangenis zit of als de cliënt een asielzoeker is zonder papieren.
Bij de Haagse Orde is sinds kort het Kenniscentrum Wwft gevestigd. Daar kunnen advocaten vertrouwelijk vragen stellen over de identificatie- en meldingsverplichtingen. Nu de pakkans bij niet-melden groter is, verwacht Martens dat advocaten vaker zullen melden dan de elf keer in 2011. ‘Als je meldt, ben je gevrijwaard. Maar advocaten willen wel zeker weten of zij moeten melden.’
Vastgoed advocaat Willemijn Jansen kan zich goed voorstellen dat zij het kenniscentrum gaat raadplegen. ‘Juist nu alle ogen zijn gericht op de vastgoedmarkt. Je wilt gewoon niet geassocieerd worden met twijfelachtige transacties en al helemaal niet met overtredingen van de Wwft.’
Tekst: Lex van Almelo