Het stukje van vorige week was nog niet gepubliceerd toen er alweer een uitspraak lag over verrekening.
Van de raad in Amsterdam deze keer, en daar lijkt men van het fenomeen minder gecharmeerd dan in Den Bosch.
Waar het in Den Bosch oké was dat de advocaat al bij aanvang had bedongen dat hij zijn declaraties zou verrekenen met voor de cliënt ontvangen bedragen, zegt de Amsterdamse tuchtrechter dat dat niet mag. De raad wijst op artikel 6 lid 6 van de Verordening op de administratie en financiële integriteit. Daarin staat dat verrekening alleen mag als de cliënt toestemming heeft gegeven voor een specifiek omschreven declaratie en een bepaald bedrag. Aan toestemming vooraf heb je in Amsterdam en omstreken dus niks.
Hoog tijd om te rade te gaan bij het Hof van Discipline, die toevallig ook kort geleden zo’n kwestie bij de hand had. En daar bleek dat ook de hoogste tuchtrechter ervan uitgaat dat toestemming vooraf niet werkt. Maar: uitzonderingen bevestigen de regel. In het geval bij het Hof was de declaratie keurig gespecificeerd en niet te hoog, terwijl de cliënt almaar in het buitenland zat en slecht bereikbaar was. En daarom mocht het in dat geval toch weer wel.
Trudeke Sillevis Smitt