In Amerika hebben ze de ambulance chaser, maar wij hebben iets wat erop lijkt: de gijzelklantenjager. De rechtbank stak er een stokje voor. Terecht, vindt de tuchtrechter.
Als je een verkeersboete niet betaalt, kan de kantonrechter bepalen dat je mag worden gegijzeld (Wet Mulder). Mr. X ging naar de wachtruimte van de kantonrechter als er zulke gijzelingszittingen waren en bood dan aan de wachtenden ter plekke zijn diensten aan. De president van de rechtbank klaagde erover bij de deken.
Mr. X reageerde niet op diens verzoek te beloven het nooit meer te doen. Het werd een tuchtzaak: zo klanten werven was volgens de deken ‘onbetamelijk dan wel ongepast’. Volgens mr. X was een verbod op het aanbieden van zijn diensten een schending van het recht op onbelemmerde toegang tot het recht. Hij was daar niet als bezoeker maar als procesdeelnemer en procesbewaker. En nergens was een bordje te bekennen met de huisregel dat het niet mocht.
De raad van discipline Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat mr. X zich in de wachtruimte van het gerechtsgebouw moet richten naar de regels van het gerechtsbestuur. Volgens de tuchtrechter was mr. X gewoon bezoeker: alleen als hij zich van tevoren als advocaat in een zaak had aangemeld was hij in functie.
De raad vond het niet onbegrijpelijk dat het bestuur deze acquisitiepraktijk niet duldde. Dat was niet bedoeld om mensen rechtsbijstand te onthouden, maar om de normale werkzaamheden ordentelijk te laten verlopen.
Een pittige straf: drie maanden voorwaardelijke schorsing.
Maar mr. X laat het er niet bij zitten, hij ging in appel.
Tekst: Trudeke Sillevis Smitt