Soms zou je zo’n geschrapte advocaat wel even over zijn bol willen aaien, en een beetje willen troosten. Want het zijn heus niet allemaal slechteriken. Dat gevoel krijg je althans als je het verhaal leest van mr. X, die de wederpartij keurig had gedagvaard, maar vervolgens vergat de dagvaarding aan te brengen.
De cliënt stelde hem aansprakelijk, en mr. X probeerde het nog eens. Maar als het één keer mis gaat….
Toen mr. X ontdekte dat hij nog een keer verzuimd had de zaak aanhangig te maken durfde hij daar niet mee voor de draad te komen. Hij fröbelde zelf twee vonnissen en een akte in elkaar en stuurde die aan de cliënt.
Tuurlijk, het is een ernstige misstap, het ondermijnt het vertrouwen in de advocatuur. Het valt te begrijpen dat de raad van discipline in ‘s-Hertogenbosch de man schrapte, zoals blijkt uit bijgaande uitspraak.
Jammer genoeg blijkt daar niet uit wat mr. X in die nepvonnissen had opgeschreven. Heeft hij zijn cliënt laten winnen? Misschien was hij van plan uit eigen zak het door de wederpartij verschuldigde te betalen. In dat geval zou naast schrapping een aai zeker op zijn plaats zijn. Als mr. X in beroep gaat kan het Hof van Discipline dit punt misschien ophelderen. Maar de kans lijkt niet groot, want mr. X zag zelf blijkbaar al geen gat meer in het vak: hij had zich zelf al laten schrappen.
Trudeke Sillevis Smitt