Mr. X trad via een rechtsbijstandsverzekeraar op voor een werkgever tegen oud-werknemers. De werkgever wilde ze aanpakken wegens overtreding van hun concurrentiebeding.
Maar mr. X liet na een beslag over te laten betekenen, verzuimde op veel punten stelling te nemen of gemotiveerd verweer te voeren en hij kwam tijdens de zitting niet opdagen. In hoger beroep betaalde mr. X het griffierecht niet op tijd, met als gevolg niet-ontvankelijkverklaring. Hetgeen de cliënt mocht vernemen van de deurwaarder, die het arrest kwam betekenen.
De werkgever schat de schade op twee ton. De cliënt klaagde (bijgestaan door een nieuwe advocaat) over mr. X bij de Haagse raad van discipline. En weer koos mr. X voor de zwijgtactiek. Met als gevolg dat vrijwel alle grieven met een vaartje gegrond werden verklaard, de tuchtrechter mr. X ook verweet dat hij zich niet was komen verantwoorden en hem pardoes van het tableau schrapte.
Daarbij sprak de raad ook uit dat mr. X niet de zorgvuldigheid had betracht die bij een behoorlijke rechtshulpverlening betaamt. Daarmee kan de cliënt dan (uiteraard: met advocaat) naar de civiele rechter om te trachten die twee ton op mr. X te verhalen. Eén ding moet je mr. X nageven: dankzij hem haalt de cliënt de premie van de rechtsbijstandsverzekering er natuurlijk dik uit. De appeltermijn verstrijkt een dezer dagen.
Trudeke Sillevis Smitt