Wij leven in nerveuze tijden. Veel mensen zijn in de onderbuik bang voor van alles en nog wat zoals scooterbontkraagjes, huisovervallers, hoofdpijn, DDoS-aanvallen, oorlog, epidemieën, files, onweer, economische crisis, baanverlies, natuurrampen, fraude, Polen en predikers van bloemetjes uitstotende elektrische auto’s. Angstige burgers hebben over het algemeen veel over voor een ‘gevoel’ van veiligheid. Men is bereid zijn stem te gunnen aan iedere willekeurige verlosser die met een ondoordachte instant-duiding dat gevoel van bangigheid belooft weg te nemen. Mede om die reden is in Nederland een angstindustrie ontstaan die inspeelt op de vaak irreële gevoelens van onbehagen. Met andere woorden: u wordt gemanipuleerd.
Neem Sybrand van Haersma Buma, de fractievoorzitter van het CDA. Op 20 juni 2014 schrijft hij in de Volkskrant dat jihadgangers naar Syrië de aller-grootste, meest zwaar onderschatte bedreiging vormen voor de Nederlandse staatsveiligheid. Hij begrijpt niet dat het kabinet-Rutte vergadert over het samenvoegen van provincies, terwijl een vijfde colonne militante, extremistische, loeigevaarlijke jihadi’s de oprichting van een polderkalifaat in Nederland voorbereidt. Om die reden moeten de inlichtingendiensten AIVD en MIVD minstens 50 miljoen euro extra ontvangen om de jihadjurken in de gaten te houden. Een prima voorbeeld van de zogenaamde ‘politics of doom with economic benefits’.
Om aan het gevoel van angst onder de bevolking tegemoet te komen, reageert de overheid met een beleid van ‘meer-isme’: meer politie, meer camera’s, meer toezichthouders, meer wetgeving en meer bevoegdheden voor het Openbaar Ministerie en de inlichtingendiensten. Dit heeft als gevolg dat tussen de nihilistische jihadist, die de totale vernietiging van het westen nastreeft, en de democratische overheid, die de jihadist met wortel en tak wil bekeren, de individuele vrijheid en de rechtsstaat onvermijdelijk worden gewurgd. De nihilistische jihadganger wil per slot van rekening een middeleeuws kalifaat gebaseerd op het shariarecht en om dit te voorkomen wil Sybrand Buma de intentie om deel te nemen aan die jihad in Syrië strafbaar stellen. Beiden zijn in strijd met de rechtsstaat, maar de jihadist, noch Buma bekommert zich om het lot daarvan. Sterker nog, de kans op een polderkalifaat is stukken kleiner dan de kans op een de facto politiestaat dankzij de regelzucht van Buma c.s.
In mijn optiek is het voorstel van Buma het zoveelste voorbeeld van zinloos aanwakkeren van angst. De Wet internationale misdrijven (WIM) biedt in mijn optiek voldoende mogelijkheden om terugkerende Syriëgangers die zich schuldig hebben gemaakt aan strafbare feiten te vervolgen. Wellicht is het uitleveren aan het Internationaal Strafhof een optie? Dit instituut verpoost tenslotte ook in Den Haag en is hiervoor prima geoutilleerd. Het maakt mij niet uit, maar laten Buma c.s. zich in vredesnaam realiseren dat niet in alle gevallen het doel de middelen heiligt.
Harry Veenendaal