De ene sukkel is de andere niet. Erik Thomas kreeg een waarschuwing voor het woord sukkel, Geertjan van Oosten niet: zoek de verschillen.
Thomas noemde een politierechercheur die volgens hem grote fouten had gemaakt ‘sukkel’ tijdens een moeizaam verhoor bij de rechter-commissaris. Van Oosten mailde ‘sukkel’ naar een zakelijke relatie die hem na mislukte onderhandelingen over samenwerking dreigde met de tuchtrechter.
Verschillen waarschijnlijk ten nadele van Thomas: hij deed zijn verzuchting in raadkamer, terwijl Van Oostens hartenkreet maar zijdelings met het vak te maken had. Thomas deed zijn uitspraak met anderen erbij, Van Oosten zette hem in een mail. Dat de geadresseerde een ambtenaar in functie was, zal Thomas zeker niet geholpen hebben. En misschien had Thomas nog als nadeel dat hij voor de tuchtrechter in Den Bosch stond – in Amsterdam is men wellicht in grievend opzicht wat meer gewend.
Verschil ten ‘voordele’ van Thomas: toen de tuchtrechter uitspraak deed was hij door de strafrechter al veroordeeld wegens belediging van ambtenaar in functie, en had hij al een schadevergoeding van 75 euro opgelegd gekregen. De tuchtrechter zegt daarmee rekening te hebben gehouden, en ook met het onbevlekte tuchtrechtelijke blazoen van Thomas. Anders was het dus kennelijk (minstens) een berisping geworden.
Wat het Hof van Disclipline ervan vindt, zullen we helaas niet te weten komen: aan Advocatie vertelde Thomas niet tegen de tuchtuitspraak in beroep te gaan. Maar die strafzaak loopt nog wel in appel.
Trudeke Sillevis Smitt