Ja, hij had ze wel eens aangeraakt, deze cliëntes, erkende mr. X. Een voormalig slachtoffer van een loverboy, en een vrouw met een prostitutieverleden. De ene keer ging het slechts om een bemoedigende arm om de schouder. De andere keer om ‘een zakelijk gericht vluggertje’ waar hij keurig voor had betaald: een win-winsituatie volgens mr. X. Verder had hij wel eens een cliënte mee naar huis genomen en gezegd dat ze op de logeerkamer mocht slapen als ze geen dak boven haar hoofd had. Maar als de dames zeiden dat hij hen tegen hun wil had geprobeerd te zoenen, of te betasten, of ‘op een verkeerde manier te troosten’, dan logen ze.
Volgens de deken had mr. X ook wat betreft die laatste beschuldigingen op zijn minst de schijn tegen, maar de raad van discipline in Den Haag wist er ook zo wel raad mee: mr. X was ver over de schreef gegaan door het aangaan van seksuele en andere lichamelijke contacten met zijn cliëntes – cliëntes die tot de zwakkeren in de samenleving behoorden en die, als gevolg van hun omstandigheden en problematiek, een bepaalde mate van afhankelijkheid van verweerder hadden. Mr. X kreeg een schorsing van twee maanden, waarvan een maand voorwaardelijk.
Uit de uitspraak blijkt trouwens dat mr. X een poos geleden ook al eens voor dit soort dingen werd bestraft. En dat zijn cliëntèle voornamelijk uit jonge, alleenstaande vrouwen bestaat. Hoe zwaar dat moet meewegen, ook qua openbaarmaking, komt misschien bij het Hof van Discipline nog aan bod: er is beroep ingesteld.