Optreden voor beide partijen bij echtscheiding: het is op eieren lopen. Mevrouw wilde alleen instemmen met voortzetting van de ouderlijke macht als meneer verklaarde dat er tijdens het huwelijk sprake was geweest van huiselijk geweld.
Ze zou die verklaring ‘aan derden kunnen afgeven’ voor het geval zij vroegtijdig kwam te overlijden. Meneer zei: vooruit dan maar. En mr. X? Die liet meneer zo’n verklaring tekenen, waarmee de man niet alleen zijn echtscheiding kreeg, maar ook een hoop strafrechtelijk gedonder.
Mevrouw deed aangifte tegen meneer, en meneer belandde in hechtenis. Toen de politie mevrouw om bewijzen vroeg, kwam ze met de verklaring van meneer. Toch werd hij in eerste instantie vrijgesproken, maar de strafzaak loopt nog in hoger beroep.
De raad van discipline in Arnhem vond dat van een belangenconflict geen sprake was, omdat beide partijen de zaak snel in der minne hadden willen regelen. Wel had mr. X als juridisch expert moeten voorzien dat de verklaring later problemen zou kunnen opleveren, en daarvoor had mr. X meneer moeten waarschuwen. Want het komt regelmatig voor dat na een convenant ex-echtgenoten in conflict raken, en dan kan zo’n verklaring wel eens voor een ander doel worden gebruikt dan waarvoor hij is bedoeld. De klacht was deels gegrond, maar vanwege de eigen verantwoordelijkheid van partijen en omdat sprake was van een ‘extreem gevolg’ legde de raad geen maatregel op.
Er borrelen wat vragen op. Als de één een verklaring verlangt waarvan je kunt voorzien dat die de ander in de problemen kan brengen, zijn de belangen dan toch niet een tikkeltje tegenstrijdig? Als iemand heeft verklaard dat hij huiselijk geweld heeft gepleegd, is een strafzaak dan een ‘extreem gevolg’? En waarom is dat eigenlijk bepalend voor het al dan niet opleggen van een maatregel? Misschien worden we wijzer van het Hof van Discipline, want er is beroep ingesteld.
Trudeke Sillevis Smitt