Stoppen. Met onmiddellijke ingang. Voor onbepaalde tijd. Een schorsing op grond van artikel 60b Advocatenwet is een heftig ding.
Artikel 60b is niet bedoeld als straf, maar om brokken te voorkomen als een advocaat het kennelijk allemaal niet meer in de hand heeft. Als hij of zij bijvoorbeeld onvindbaar is, of in de war. Of als de financiën een puinhoop zijn. Het gebeurt niet vaak: in 2014 spraken de raden er in totaal drie uit, zo stond in het jaarverslag. Maar dit jaar zitten we, afgaand op tuchtrecht.nl, nu al aan de vier.
Waaronder mr. X, die eind vorig jaar bezoek had gekregen van de Haagse deken en vervolgens een lijstje ontving met twaalf punten. Allemaal papieren die hij in januari 2015 moest komen inleveren – verzekeringspolis, statuten stichting derdengelden, opleidingscertificaten, dat soort ellende. Maar mr. X kwam pas half februari met één stuk, en dat was niet wat de deken had bedoeld: een bewijs van uitschrijving van de beroepsaansprakelijkheidsverzekering wegens wanbetaling.
De deken dreigde met een last onder dwangsom – dat kan sinds 1 januari 2015 – als mr. X zich niet gauw verzekerde. En dat lukte mr. X. Maar met de andere elf punten op het lijstje lukte het niet. Terwijl er ook schulden waren. En de opgegeven PE-punten niet bleken te zijn behaald. De deken koos voor 60b. Mr. X wees ter zitting op persoonlijke omstandigheden, doorgevoerde verbeteringen, ingeroepen hulptroepen. Elf jaar advocaat, een mooie niche in kynologische zaken (kynos=hond), en nooit eerder problemen. Kon hij niet op enige genade rekenen? Drie maanden respijt?
De Haagse raad van discipline was er niet gevoelig voor: schorsing per direct. Eerst die elf punten op orde – dan valt er misschien weer te praten, als mr. X een verzoek tot opheffing doet. In de tussentijd zullen de rashonden van Nederland het zonder de advocatendiensten van mr. X moeten doen.
Trudeke Sillevis Smitt