Een e-mail manipuleren is dodelijk eenvoudig. Een ondoordringbaar rookgordijn creëren is gelukkig altijd nog een stuk lastiger. Mr. X liep tegen de lamp, en kan vertrekken.
Mr. X kreeg van de advocaat van de wederpartij een e-mail waarin die de tussen partijen getroffen schikking bevestigde. Mr. X voegde aan die mail een regeltje toe, waarin de wederpartij zogenaamd schreef dat ‘de overeengekomen kostenbijdrage’ van 6.050,– incl btw (BGK verhoogd met verschotten deurwaarder)’ via de derdenrekening van mr. X moest worden voldaan. Doorzenden aan cliënten, en de val was gezet.
Toen de cliënt om een specificatie van die zes mille vroeg, schreef mr. X een ingewikkeld verhaal over buitengerechtelijke kosten, proceskosten en schadeplichtigheid. “Lastige materie”, schreef hij er voor de zekerheid nog bij, en hij voegde het rapport Voorwerk II toe met de bemoedigende woorden “Succes met het lezen.” Hij ondertekende met de naam van een kantoorgenoot, die ook bij de zaak betrokken was.
Maar de cliënt had ook de advocaat van de wederpartij om een specificatie gevraagd. En zo kwam aan het licht dat mr. X de mail van de wederpartij had gemanipuleerd en een nepmail had geschreven op naam van een kantoorgenoot, om zijn eigen cliënten te bewegen zes mille te betalen die ze helemaal niet verschuldigd waren.
Mr. X was niet bij de zitting van de tuchtrechter. Om gezondheidsredenen, schreef hij zelf, die hem indertijd ook parten hadden gespeeld – hij verkeerde in een hypomane fase en was getroffen door een cerebraal aneurysma, en hij had nog van alles willen aanvoeren. Maar de Bossche raad van discipline vindt dat allemaal te schamel onderbouwd. De tuchtrechter hecht meer waarde aan het belang van de klagers bij de voortgang, en zegt dat mr. X dan maar een gemachtigde had moeten sturen. De raad van discipline schrapt mr. X, want wat moet je met een advocaat die niet alleen met vervalsingen zijn eigen cliënten benadeelt, maar ook collega’s in diskrediet brengt?
Mr. X kan nog in beroep.
Trudeke Sillevis Smitt