‘Pro forma’, een mooie uitdrukking waar je alle kanten mee op kunt. Mr. X gebruikte hem voor jaarcijfers van zijn cliënt die gebaseerd waren op fictie: stel dat de ellendige vordering van de wederpartij niet bestond? Maar wie de rechter op het verkeerde been zet, moet boeten.
Mr. X had het keurig verwoord in zijn verzoek aan de accountant. Op de jaarcijfers van zijn cliënt stond een schuld aan de wederpartij, maar daar was zijn cliënt het helemaal niet mee eens; hoe zouden de cijfers luiden als die schuld niet bestond? De accountant maakte een aangepaste jaarrekening, op blanco papier, en deed er een brief bij: zo zou het eruit zien als uw cliënt gelijk had.
Mr. X legde die cijfers over aan de rechter, maar deed de brief er niet bij. De wederpartij klaagde, maar aanvankelijk deed de voorzitter die klacht als kennelijk ongegrond af. Het hiertegen ingestelde verzet werd door de tuchtrechter Arnhem/Leeuwarden gehonoreerd: dit moest maar eens grondig worden onderzocht, te meer daar de accountant over deze kwestie van de Accountantskamer op zijn falie had gehad. Dus ging de zaak naar de voltallige raad van discipline.
En daar ging mr. X alsnog onderuit. Die brief, waarin stond dat het om een fictieve benadering ging, was onlosmakelijk met de ‘pro forma’ cijfers verbonden. Dat de rechter misschien ook de beschikking over de juiste cijfers had: daar heeft de tuchtrechter geen boodschap aan. Mr. X had de rechter bewust een verkeerde voorstelling van zaken gegeven, en werd daarvoor berispt.
Maar de zaak sleept zich nog voort: mr. X ging in appel.
Trudeke Sillevis Smitt
