Net nu de strijd rond de gefinancierde rechtsbijstand weer in alle hevigheid woedt, kreeg de Haagse tuchtrechter te oordelen over een geval creatief omgaan met toevoegingen. Mr. X is exit.
Een kijkje in de dossierkast. Mr. X vroeg een toevoeging aan voor de zus van een cliënte. Die zus liet vervolgens weten helemaal geen cliënte te zijn. Een opdrachtbevestiging ontbrak. Mr. X vroeg acht toevoegingen in een zaak waar hij het met twee had afgekund. Ook hier geen opdrachtbevestiging – maar wel naast de toevoegingen nog een declaratie van enkele duizenden guldens gericht aan de cliënt. Er was nog een hele riedel toevoegingen waar je vraagtekens bij kon plaatsen, en dan was er nog de cliënt die 115.000 euro aan rechtsbijstand moest betalen in een betrekkelijk simpele zaak die volgens de raadkamer in de 591(a) Sv-zaak 17.000 euro waard was.
De zaak doet even denken aan februari 2015, toen in Amsterdam een extreem geval van toevoegingsmisbruik opdook. De tuchtrechter refereerde in die zaak expliciet aan de ernst daarvan in het licht van de mogelijke bezuinigingen op de rechtsbijstand. De Haagse tuchtrechter doet dat nu niet, maar maakt wel korte metten met mr. X. Hij wordt geschrapt.
Dat had niet alleen te maken met declareergedrag. Mr. X rommelde ook met derdengelden, had zijn financiële verslaglegging niet op orde en werkte niet mee aan het dekenonderzoek. Het was ook niet de eerste keer dat hij voor de tuchtrechter stond.
Daags voor de zitting had mr X zich al van het tableau laten schrappen. Misschien dacht hij: dan kunnen zíj dat lekker niet meer doen. Maar een extra streep door je naam van de tuchtrechter kan er altijd nog wel bij. Met als bijkomend gevolg onder meer dat je naam komt te staan op de zwarte lijst die de NOvA publiceert.
Maar dat gebeurt pas als de uitspraak definitief is; voorlopig kan mr. X nog in beroep.
Trudeke Sillevis Smitt
