Een stagiaire is ten volle tuchtrechtelijk verantwoordelijk voor zijn eigen optreden, dat is vaste jurisprudentie. Maar dat hoeft niet te betekenen dat de patroon buiten schot blijft…
Mr. X stond een mevrouw bij die nog een appeltje te schillen had met haar vorige advocaat. Mr. X voerde met succes een tuchtzaak; zijn stagiaire zou vervolgens in een civiele zaak de schade vorderen. Mr. X zou toezicht houden, drukte hij cliënte op het hart.
Maar er kwam een zeer matig tussenvonnis, en de cliënte was ontevreden. Ze begon een tuchtzaak tegen mr. X. Waarom had mr. X gezegd dat het kat in ‘t bakkie zou zijn? Waarom had zijn stagiaire in de procedure niet naar voren gebracht dat die rekening van de wederpartij stikte van de fouten? En waarom had mr. X niet voldoende toezicht gehouden op zijn stagiaire? Enzovoort.
Volgens mr. X was hij wel positief geweest over de kansen, maar had hij nooit iets gegarandeerd. Hij had de verrichtingen van zijn stagiaire gevolgd, en die had het standpunt van cliënte helder verwoord en duidelijk onderbouwd.
De raad van discipline Arnhem-Leeuwarden is het daarmee niet eens – en rekent dat mr. X zwaar aan. Sommige klachten hadden strikt genomen betrekking op de stagiaire, maar omdat mr. X uitdrukkelijk had toegezegd toezicht te zullen uitoefenen, had hij ook de volle verantwoordelijkheid als advocaat genomen voor de door zijn kantoorgenoot verrichte werkzaamheden, aldus de tuchtrechter. Mr. X kreeg een berisping.
Een patroon moet zijn stagiaire natuurlijk in de gaten houden. Maar daarmee is nog niet het gedrag van de stagiaire één op één aan de patroon toe te rekenen. Is dat dus anders als de patroon aan de cliënt over het toezicht een belofte doet? Misschien zegt het Hof van Discipline er nog iets over, want men ging in appel.
Trudeke Sillevis Smitt