Het blijft knokken om de cliënt in bewaring. Als je als vaste advocaat in de piket de eerste voorkeursmelding mist, ben je zo je positie kwijt.
Mr. X adviseerde een loslopende cliënt in een strafzaak. Toen de cliënt werd aangehouden, kreeg mr. X een voorkeursmelding voor consultatiebijstand. Maar mr. X reageerde niet op tijd en er ging een melding naar mr. Y die hoofdpiketdienst had. Op het formulier stond dat er ook een voorkeursadvocaat was – met nummer, zonder naam. De piketadvocaat zocht geen contact met mr. X. Hij bezocht de cliënt en kreeg ‘s middags een melding inverzekeringstelling, waarop hij zelf als voorkeursadvocaat stond.
Later die dag belde mr. X met mr. Y: weet je dat ik die zaak al deed? Ik wil mijn cliënt graag bezoeken. Mr. Y wilde dat dan wel eens bij de cliënt verifiëren. Maar daar wachtte mr. X niet op. Hij ging op bezoek en stuurde mr. Y een verklaring van de cliënt: ik wil mr. X! Klachtwaardig, vond mr. Y.
Vaste jurisprudentie is dat een advocaat een gedetineerde die al een advocaat heeft niet zomaar mag bezoeken. De advocaten moeten overleggen en als dat niks oplevert moet de deken erbij komen. Anders kan de oorspronkelijke advocaat ‘de zuiverheid van de wisseling’ niet verifiëren en beïnvloeden, zoals de Amsterdamse tuchtrechter in deze zaak zegt. Nu tijdens de verzekeringsfase mr. Y volgens het formulier voorkeursadvocaat was geworden, mocht mr. X de cliënt niet meer bezoeken zonder het gedragsriedeltje te volgen, vindt de tuchtrechter. Mr. X kreeg een waarschuwing – terwijl híj toch aanvankelijk de ‘bestaande raadsman’ was…
Helaas kwam mr. X niet op de zitting, waardoor nogal wat feiten in de lucht bleven hangen. Misschien komt er meer helderheid in appel, als mr. X daarvoor kiest. En er loopt nog een klacht van mr. X tegen mr. Y.
Trudeke Silevis Smitt