Demissionair staatssecretaris Dijkhoff van Veiligheid & Justitie moet van de Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming (RSJ) verduidelijken hoe lang, hoe vaak en onder welke voorwaarden de levenslang gestrafte Loi C. op onbegeleid verlof mag. Dat meldt De Volkskrant.
Met deze bindende uitspraak gaat de RSJ niet mee in het standpunt van Dijkhoff dat het maatschappelijk belang zwaarder weegt dan de resocialisatie van C.
De 59-jarige man zit sinds 1987 vast voor het medeplegen van een drievoudige moord en doodslag op een Chinees gezin in Rotterdam en is nog niet eerder met onbegeleid verlof geweest. Wel ging C. tussen augustus 2015 en maart 2017 zeven keer met begeleiders de straat op.
Hoop op gratie
Toch is dat volgens de RSJ niet voldoende. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) bepaalde in 2013 dat levenslange gevangenisstraf inhumaan is als de gevangene geen hoop op gratie wordt geboden (‘prospect of release’). Na uiterlijk 25 jaar moet worden gekeken of een levenslang gestrafte op vrije voeten kan komen (‘possibility to review’).
Naar aanleiding van die uitspraak dienden twee langgestraften in Nederland, Loi C. en Cevdet Y., een gratieverzoek in. Ter beoordeling van dat verzoek moet echter worden bekeken of onbegeleide verloven goed verlopen. Zolang C. deze niet heeft gehad – hij diende in het verleden tevergeefs zes gratieverzoeken in – kan niet worden nagegaan of hij zich in de maatschappij staande kan houden.
C. wordt door gedragsdeskundigen niet als gevaarlijk aangemerkt. Cevdet Y gaat al wel met onbegeleid verlof.