Journalisten die boeken schrijven doen dat niet zelden volgens een beproefd concept: feiten verzamelen, mensen interviewen, verbanden leggen en tot één samenhangend geheel smeden. Zo ook de Brabantse journalisten Twan van den Brand en Jos Straathof.
Zij spraken tientallen mensen en brachten talloze uren in archieven door. Het resultaat is een gedetailleerd beeld van het Penitentiair Trainingskamp De Corridor, in Zeeland.
De Corridor, die in 1967 open ging, was een bijzonder experiment in het gevangeniswezen. Jongeren die een klein vergrijp hadden gepleegd, werden in een open inrichting ‘heropgevoed’.
Het was de eerste gevangenis waar met groepsleiders werd gewerkt. De jongens sportten, werkten in het bos, liepen stage en deden buiten de deur werkervaring op. En elke dag waren er groepsgesprekken. André Hazes is waarschijnlijk de beroemdste bewoner geweest.
De Corridor trok in binnen- en buitenland aanvankelijk veel bekijks, maar sloot niettemin uiteindelijk in stilte de poorten. Hoe kon dat gebeuren? Die vraag proberen de auteurs te beantwoorden. Hun boodschap: trek lering uit de geschiedenis, steek De Corridor in een nieuw jasje en probeer het nog een keer.
De jongens van De Corridor (Balans, 2017)