De Nederlandse advocatuur heeft in Wiebe de Vries een belangrijke speler in de internationale juridische wereld in haar midden. Gisteren Bilbao, vandaag Amsterdam en Zürich, morgen Sidney.
Door Erik Jan Bolsius
‘Erin gerold,’ antwoordt fiscalist Wiebe de Vries (42) als hij uitleg geeft over zijn nevenfunctie. Sinds deze zomer is hij de wereldwijde vertegenwoordiger van vierduizend jonge advocaten tot 45, als president van AIJA. Het is aanpoten voor een ‘anderhalfpitter’, zijn kantoor BloomTax heeft een vaste parttime medewerker en een student-assistent. Vlak voordat hij weer tien dagen het land uit gaat, wandelt hij vanuit zijn kantoor in het Amsterdamse Spaces een rondje langs de Amstel. Het pittoreske beeld contrasteert met zijn mondaine bestaan. ‘Ik ben gisteren teruggekomen van ons transport seminar in Bilbao, via de opening van het juridische jaar in London. Vanmiddag naar Zürich voor een etentje, morgen door naar Sydney voor het congres van de International Bar Association. En later deze maand ga ik nog naar Trier, Miami en Toronto.’ Oktober is een drukke maand, geeft hij toe, maar niet uitzonderlijk.
Via zijn eerste kantoor, Van Doorne, rolde hij het internationale netwerk in. ‘Van Doorne, waar ik tot 2014 werkte, was een AIJA gunstig gezind kantoor, een aantal collega’s was lid. Ik bezocht een seminar in Rotterdam, ging een keer naar een fiscaal seminar in Brussel en kon een van de partners vervangen die minder actief werd in het netwerk. Onze toenmalige voorzitter was een groot fan, wist hoe nuttig het was en moedigde me aan om naar de grote congressen te gaan. Dat zijn er drie per jaar. Ik hielp het jaarcongres in Amsterdam te organiseren en werd voorzitter van de fiscale sectie van AIJA.’
Afgelopen jaar werd De Vries gekozen tot president, na een internationale lobby waarin hij een Italiaanse tegenkandidaat versloeg. Hij werd gesteund door een bevriende Spaanse advocaat die hem tijdens een etentje in Barcelona op het idee bracht om voor de hoogste functie te gaan. ‘Dat was gunstig, want hij kon voor me werven in Zuid-Amerika en Spanje. Als je de juiste partners hebt, kun je ver komen, is mijn conclusie van de campagne.’ Het van oorsprong Europese netwerk mag wel wat meer ‘global’ denken, vindt De Vries.
Het was een van zijn campagnethema’s. ‘De Italiaan had een andere benadering, die beloofde met de leden te gaan praten en hun behoeften te peilen als hij president werd.’ Een ander speerpunt van De Vries: ‘Het omhoog brengen van de kwaliteit van de events. Die worden al heel goed beoordeeld, maar ik wil zorgen voor nog meer externe sprekers en aantrekkelijke keynotesprekers. Daarmee verkoop je de events makkelijker en kunnen onze leden hun kosten en afwezigheid nog beter verantwoorden naar kantoor.’
De Vries snapt wel dat de activiteiten van het internationale netwerk soms wat schamper worden vergeleken met een verlengde studententijd. ‘Het sociale programma tijdens de conferenties heeft wel iets studentikoos.’ Maar hij bestrijdt dat beeld ook direct. ‘Het doel van AIJA is internationale samenwerking tussen advocaten bevorderen. We houden veel gespecialiseerde seminars en hebben een Human Rights commissie. Ik besef dat de invloed niet heel groot zal zijn, maar recent schreven we samen met de internationale juridische gemeenschap de Poolse president aan over de ontwikkelingen in zijn land. Ook stuurden we een waarnemer naar een proces tegen een Turkse advocaat.’
Hij wijst op het hoge wetenschappelijke gehalte van de seminars en conferenties, de studiepunten liggen er voor het oprapen. En vooral: ‘Voor mij voelt zo’n groot netwerk als een enorme luxe. Als er iemand bij me komt met een probleem in Sri Lanka of Chili, heb ik binnen een paar uur contact gelegd. Ik heb ze allemaal in Whatsapp zitten. De onderlinge loyaliteit is groot. Je wilt iemand die je via AIJA kent niet laten wachten of teleurstellen.’
Bij Van Doorne zat een partnerpositie er tijdens de crisis niet in, dus begon hij in 2014 voor zichzelf. De Vries zegt er geen spijt van te hebben. Vrolijk: ‘Ik eet er nog steeds van. Ik adviseer internationaal actieve personen en vennootschappen over hun fiscale positie en aan welke verplichtingen ze moeten voldoen. De gebruikelijke grote kantoordingen mis ik niet, hoor.’ Of hij als eenpitter zijn klanten nog wel goed helpt, nu hij is ondergedompeld in zijn internationale nevenfunctie, vraagt hij zichzelf in onzekere momenten ook weleens af.
Het lukt, tot dusver geen klachten. Een Amerikaanse telefoon, een internationaal wifikastje en een lichte laptop maken het makkelijker. ‘Ik werk veel in vliegtuigen en op hotelkamers. Het maakt de meeste van mijn cliënten niet uit waar ik zit. Voor mijn cross-border werk is het nuttig om bij AIJA te zitten.’ Zelfkritisch: ‘Dingen waar ik echt voor moet gaan zitten, vind ik veel lastiger dan alle balletjes in de lucht houden. Grote klussen duw je voor je uit, omdat er altijd kleinere tussendoor komen. Ik krijg zo’n tweehonderd mailtjes per dag.’
De geduldige De Vries neemt de tijd voor een foto tussen de toeristen op de Magere Brug, maar hij moet eigenlijk nog een stapel leeswerk printen voor in het vliegtuig. De globetrotter is enthousiast over zijn internationale leven. Hij bezoekt mooie steden (‘Bilbao stond al langer op mijn lijstje, Auckland was prachtig, Teheran verraste me’) en spreekt iedereen uit de juridische who is who. De minister van justitie van Kroatië verwelkomde AIJA recent in Zagreb, in Londen borrelde hij met de voorzitter van de American Bar Association. Hoe bestrijdt hij jetlags? ‘Daar doe je niet zoveel aan, het helpt om uitgeput een vliegtuig in te stappen, dan slaap je wel.’
Wiebe de Vries
- 2017-2018 President AIJA, International Organisation of Young Lawyers
- 2014-heden Advocaat/eigenaar BloomTax
- 2005-2014 Advocaat (belastingrecht) Van Doorne
- 2001-2005 Fiscalist KPMG Meijburg & Co
Samenwonend