Mr. X was na haar schrapping nog niet uitgewraakt, maar het houdt een keer op.
Er zijn dingen die bestaan bij de gratie van het feit dat mensen erin geloven en allemaal meedoen. Vrede, om maar iets te noemen. Geld. De rechtsstaat ook, met als essentieel onderdeel daarvan de onafhankelijke, onpartijdige rechter. Zolang we met zijn allen geloven dat ons rechtssysteem de onpartijdigheid van de rechter waarborgt en dat we onze zaken dus veilig aan hem kunnen toevertrouwen, werkt het systeem. Voor die enkele keer dat ons vertrouwen beschaamd wordt of zou kunnen worden, hebben we de wraking. Die mogelijkheid sterkt het vertrouwen dat het hoe dan ook goed komt.
Van tijd tot tijd zijn er tuchtzaken waarin een partij niet ophoudt met wraken. Zoals de voormalig advocate die een jaar geleden werd geschrapt, onder andere omdat zij zich oneerbiedig uitliet over tuchtrechters die volgens haar zouden opereren op kleuterniveau. ‘Zij kunnen niet lezen. Zij kunnen niet schrijven. Goed knippen en plakken lukt ook nog niet.’ Mr. X toonde zich in die tijd al wraaklustig. Haar schrapping heeft daar geen verandering in gebracht.
Mr. X diende in februari 2016 twee aparte klachten in tegen de deken Noord-Holland. De plaatsvervangend voorzitter die de klachten deels kennelijk niet ontvankelijk, deels kennelijk ongegrond verklaarde, werd door haar gewraakt. De wrakingskamer die daarover moest gaan beslissen werd vervolgens ook gewraakt. De eerste wraking werd afgewezen, de tweede niet in behandeling genomen.
Nadat de klacht tegen de deken in verzet ook niets had opgeleverd, ging mr. X in beroep bij het Hof van Discipline. Nog voor de behandeling kwam mr. X alweer met een wraking. Toen het Hof mr. X schreef dat de zitting door zou gaan en zij haar bezwaren daar kon komen toelichten, volgde er nog een. Bij de mondelinge behandeling van de twee wrakingsverzoeken kwam mr. X niet opdagen.
Het Hof constateert bevreemd dat mr. X zo zelf de behandeling van het door haar gewenste hoger beroep torpedeert. De wrakingen mislukken en nieuwe wrakingsverzoeken zullen niet in behandeling worden genomen.
Is de geschrapte mr. X bang voor wéér een ongunstige beslissing of gaat het haar om de macht die ze heeft om zand in de machine te strooien? Hoe dan ook lijkt het Hof er goed aan te hebben gedaan haar vorig jaar te schrappen. Met voortdurend wraken wek je de indruk dat rechters niet te vertrouwen zijn en dwing je hen uiteindelijk om het vangnet van de wraking weg te trekken – en wat doet dat dan weer met de beeldvorming? Als mensen er niet meer in geloven, kan het niet bestaan. Dan hakt de botte wrakingsbijl niet de onwelgevallige rechter, maar – uiteindelijk – de rechtsstaat omver.