Annelies Sennef (42), strafrechtadvocaat bij Sennef in Strafzaken in Den Haag
‘De begeleiding in een strafzaak is meestal geen strikt zakelijke aangelegenheid, maar jaren geleden heb ik ondervonden dat enige afstand nodig is. Toen ik als advocaat-stagiair ooit na een zitting een drankje met een cliënt dronk, zoende hij mij bij afscheid op de mond. Dat is uitgepraat, volgens hem had ik hem geen aanleiding gegeven. Sindsdien is mijn beleid: kopjes koffie en lunch buiten de deur alleen wanneer dat nuttig is, een diner een-op-een sla ik af. Bloemen, planten of een fles wijn zijn van harte welkom, net als een prachtige houten theedoos die ik kreeg. De gouden ketting en oorbellen die ik ooit ontving, gingen echter terug.’
Corinne Schuman (28), advocaat met algemene praktijk bij Douffet Heuts Advocaten in Sittard
‘Ons kantoor ontvangt regelmatig lekkers van tevreden cliënten. Het gaat dan vaak om bonbons of vlaaien. Het is geen probleem om dit aan te nemen. Hetzelfde geldt voor een mooie bos bloemen of bijvoorbeeld een zelfgemaakt schilderij van een cliënt. Geschenken die op het randje zijn, worden aan de maatschap voorgelegd. Hoewel er geen specifieke regels zijn die verbieden om bepaalde geschenken aan te nemen en je als advocaat die grens voor jezelf bepaalt, moeten uiteraard wel de kernwaarden van de advocatuur in acht worden genomen. Een cliënt zou ik bijvoorbeeld geen lunch of diner voor me laten betalen.’
Gerben Dijkman (36), advocaat migratierecht bij Pieters Advocaten in Utrecht
‘In de praktijk krijg ik weleens uitnodigingen om bij cliënten thuis te eten, maar tijdens een zaak of bij een reële mogelijkheid op vervolgzaken ga ik daar niet op in. Een te informele relatie kan het lastig maken om een cliënt nog voldoende objectief te begeleiden. Na afloop van een zaak sta ik soms wel open voor een etentje, zoals die keer dat een cliënt me wilde bedanken na een zeer langdurige zaak. Qua relatiegeschenken neem ik alleen zaken van geringe waarde aan. Ik heb ooit een sieraad van een cliënt, die in zijn land van herkomst edelsmid was, niet aangenomen. Het kostte wel enige moeite om mijn weigering voor hem acceptabel te maken.’
