Bij misdrijven die veel media-aandacht genereren, zijn er altijd wel mensen die zich spontaan als dader bij de politie melden. Het kan gaan om psychiatrische patiënten of fantasten die graag eens in de media willen verschijnen.
Maar ook andere mensen kunnen om uiteenlopende redenen besluiten te bekennen zodra ze als verdachte zijn aangehouden. De werkelijke dader kan daardoor buiten beeld blijven.
In de rechtspraak en literatuur is in toenemende mate aandacht gekomen voor de vraag hoe de rechter bij zijn bewijsbeslissing kan voorkómen dat hij dwaalt. Hoe kan de rechter voorkomen dat hij zich simpelweg vergist in de ten onrechte afgelegde ‘bekentenis’ van de verdachte?
Lees verder bij Sdu.