Misschien voelde mr. X van meet af aan wel dat het éigenlijk niet kon, bellen en berichtjes uitwisselen met zijn cliënt, die tegen de regels van de PI in een mobieltje op cel had. In elk geval trok mr. X razensnel het boetekleed aan toen het Landelijk Parket erachter kwam en de deken hem erop aansprak.
Dat hielp enigzins. De raad van discipline Arnhem-Leeuwarden overweegt dat een advocaat zich niet behoort te lenen voor handelingen van zijn cliënt waarvan hij weet dat die in strijd zijn met de geldende huisregels van de penitentiaire inrichting waar zijn cliënt verblijft, ongeacht of dat schadelijk zou kunnen zijn voor een strafrechtelijk onderzoek.
Maar omdat mr. X tegen de deken eerlijk was geweest, volledige medewerking had verleend, excuses had gemaakt én had gezegd dat hij de bezwaren begreep hield de raad van discipline Arnhem-Leeuwarden het bij een waarschuwing. Zou het anders een berisping zijn geweest?
Er zijn wel eens vaker akkefietjes met advocaten en penitentiaire inrichtingen. Zo had je de advocaat die per ongeluk een zakje wiet in zijn zak had toen hij de PI binnenkwam. Dat werd ook een waarschuwing. En je had de advocaat die zijn cliënt per geprivilegieerde post een envelop stuurde met zes telefoons, vijf batterijen, twee opladers en zes simkaarten. Was ook niet opzettelijk, zei hij; hij had het via de gevangenisdirecteur moeten doen. De tuchtrechter geloofde hem en verklaarde de klacht gegrond zonder maatregel. Mild, maar die advocaat was al wel gestraft door de gevangenisdirecteur, die hem voor acht weken de toegang tot de PI had ontzegd (tot hij die ontzegging na een kort geding moest intrekken).
Achterliggende gedachte is natuurlijk dat advocaten een bijzondere positie hebben, ook in een penitentiaire inrichting. Ze worden niet gefouilleerd, ze kunnen post sturen die het personeel niet mag inzien. Maar dan moet het gevangenispersoneel wel op de advocatuur kunnen vertrouwen.
Niet tuchtrechtelijk, maar wel vervelend was de bh-problematiek: vrouwelijke advocaten die hun bh uit moesten doen om langs de detectiepoortjes te komen. In 2016 beloofde toenmalig staatssecretaris Dijkhoff dat dat in Nederland afgelopen zou zijn, maar in België is die kwestie nog springlevend.
In de hier behandelde zaak staat appel nog open.
Van alles te weten komen over het imago van de advocatuur en juridische ontwikkelingen? Schrijf u dan hier in voor ons Eeuwcongres.
