Strafrechtadvocaten moeten de app, MyTelio, downloaden en een saldo opwaarderen. Elke cliënt krijgt een apart MyTelio rekeningnummer. Advocaten bellen hun cliënt op en spreken via de app een voicemail in. Dit kost zo’n vijftien cent per voicemail. Vervolgens belt de cliënt terug, waarna een afspraak kan worden gemaakt. De cliënt is daarbij volgens de PI zelf verantwoordelijk voor het plannen van een bezoek buiten bloktijden en familiebezoeken om. Dit zou de zelfredzaamheid van gedetineerden vergroten.
De Nederlandse orde van advocaten (NOvA) is niet enthousiast over het plan. ‘Digitalisering binnen de DJI is op zich niet nieuw en kan ook zeker kansen bieden. Echter, wat betreft de MyTelio app lijkt over bepaalde zaken niet goed te zijn nagedacht, waardoor het belemmerend werkt in het vrije verkeer tussen de raadsman en de cliënt,’ stelt de NOvA. ‘Zo lijken advocaten te moeten gaan betalen voor het leggen van contact met hun cliënt. Daarnaast voorzien we problemen voor onder meer gedetineerden die de taal niet machtig zijn. We hebben DJI laten weten dat dit niet de bedoeling kan zijn en we hier graag op korte termijn over in gesprek willen gaan.’
Vertrouwelijkheid
Ook verschillende strafrechtadvocaten zien beren op de weg. Jaap Baar, voorzitter bij de Nederlandse Vereniging van Jonge Strafrechtadvocaten (NVJSA), noemt een drietal bezwaren. ‘Het is de vraag of de vertrouwelijkheid voldoende wordt gewaarborgd, de ingesproken voicemails worden immers opgeslagen in de app. We weten bijvoorbeeld niet of het Openbaar Ministerie deze gegevens in een zaak kan opvragen.’ Ook kunnen volgens Baar de kosten voor het beltegoed snel oplopen. ‘Verder is het werken via de app niet praktisch. Nu laat je een terugbelverzoek achter bij de PI en wordt dit meteen doorgegeven aan de cliënt. Bij het werken met voicemails via MyTelio is maar de vraag of en wanneer een cliënt deze beluistert.’
Zelfredzaamheid
Brigitte Roodveldt, strafrechtadvocaat bij FTW Advocaten in Koog aan de Zaan, is evenmin te spreken over de nieuwe regeling. ‘Het secretariaat van een kantoor belt doorgaans met vaste telefoonnummers voor het maken van afspraken, die werkwijze zou dan moeten veranderen. Daarnaast heb je dus echt een smartphone nodig om afspraken te kunnen maken met cliënten. Niet iedere advocaat kan hiermee omgaan,’ vertelt ze. ‘Ook heeft de app geen zicht op de beschikbaarheid van spreekkamers in de PI. Hoewel dit er doorgaans genoeg zijn, kan het dus voorkomen dat er afspraken worden gemaakt terwijl er geen ruimte is. Verder weet het personeel in de PI zo niet wie er wanneer cliënten komt bezoeken. En wat gebeurt er bij een storing op de app? Kan er dan nog wel via de bezoekersadministratie een afspraak worden gemaakt?’
Het doel van de nieuwe regeling is volgens de PI het vergroten van de zelfredzaamheid van gevangenen. ‘Een cliënt moet straks zelf bedenken dat zijn advocaat komt en hoe laat hij daarvoor in de spreekkamer moet zijn,’ vertelt Roodveldt. ‘Het gebeurt echter vaak dat een advocaat een kwartiertje later is dan afgesproken. Een cliënt zit dan voor niets te wachten. Of andersom: dat de cliënt vergeet dat zijn advocaat zou komen.’ Daarnaast bestaat de helft van de PI Zaanstad volgens Roodveldt uit kwetsbare groepen. ‘Dit zijn mensen die op een speciale afdeling zitten in verband met psychische stoornissen en problemen. Ook cliënten die in beperkingen of in een rolstoel zitten, zullen door personeel naar het bezoek moeten worden gebracht. Hoe gaan we dat doen?’
De PI Zaanstad was maandag niet bereikbaar voor commentaar.
