De visie van de jonge advocaat en die van kantoren loopt nogal eens uiteen. Niet vreemd dat ook kantoren worstelen met het dilemma van de jonge advocaat: hoe houd je die binnenboord? Dat is terecht een zorgpunt. Om mij heen hoor ik jonge advocaten geregeld twijfelen over een toekomst in de advocatuur. Pas geleden vertelde een confrère mij over zijn derde kantoorswitch in nog geen twee jaar tijd: een toevallige mismatch of een verschijnsel op grotere schaal?
Je zou grofweg twee typen advocaten kunnen onderscheiden. De introverte advocaat vindt het lastig om op borrels en evenementen zijn of haar visitekaartje te geven en is vooral gefocust op de juridische inhoud. Dan is er de extraverte advocaat die goedgebekt, assertief en ondernemend is. De ambitie om de advocatuurlijke apenrots te beklimmen, steekt hij of zij niet onder stoelen of banken.
De twee types hebben elk hun eigen visie op de advocatuur. Dát is wat kantoren zich vaak niet realiseren. Grotere kantoren zien de jonge advocaat nog weleens als een veredeld juridisch medewerker; een menselijke typemachine die declarabele uren vult met het schrijven van ellenlange memo’s die pas drie dagen na de deadline op hoofdlijnen gelezen worden door de partner. Kleinere kantoren zien de jonge advocaat juist als ondernemer die snel een eigen netwerk en een zelfstandige praktijk opbouwt. Bezwijken onder druk ligt in beide gevallen op de loer.
Maar wat als de goedgebekte, ondernemende jonge advocaat voor een groter kantoor kiest? Is de mismatch dan onvermijdelijk? Het ondernemerschap is doorgaans niet weggelegd voor jonge advocaten op de grotere kantoren. De advocatuur is vrij traditioneel. De oudere garde ademt hiërarchie en acht de jonge advocaat vooral nuttig voor het doorspitten van jurisprudentie en het opstellen van ‘pro formaatjes’. De millennial stelt andere eisen. Die wil persoonlijke groei, voldoening, vertrouwen en actief betrokken worden bij zaken. Dat is niet alleen noodzakelijk voor de millennial, maar evengoed voor het kantoor.
Ik vraag mij weleens af of de oudere advocaat zich voldoende realiseert dat door het voortdurende en vergaande automatiseringsproces binnen de advocatuur de focus al bij het begin van de carrière toch echt op de soft skills komt te liggen. De meerwaarde van een advocaat zit ’m straks niet alleen in kennis van wetten en literatuur, maar vooral in strategisch inzicht, creativiteit en empathie. Kantoren doen er goed aan hun bedrijfscultuur tegen het licht te houden en te bespreken, met alle medewerkers. Dat kan zomaar de twijfels van de jonge advocaat wegnemen.
Najima Khan is de nieuwe columnist van het Advocatenblad. Harry Veenendaal, Matthijs Kaaks en zij wisselen elkaar af. Najima vertelt hier meer over zichzelf.