Mr. X beschreef de volgens haar laakbare werkwijze van de deurwaarder en meldde dat de tuchtrechter hem een schorsing van drie weken had opgelegd, waarvan de deurwaarder in beroep was gegaan. Een vindplaats of link naar de uitspraak ontbrak. En toen de drie weken schorsing in hoger beroep werd teruggebracht tot een gegrondverklaring van één klachtonderdeel zonder maatregel, paste mr. X haar blog niet aan.
De deurwaarder diende op zijn beurt een klacht in tegen mr. X. In de eerste plaats omdat zij haar cliënt had geadviseerd een klachtprocedure tegen hem te beginnen om hem in een kwaad daglicht te stellen, en in de tweede plaats omdat ze hem op internet van fraude betichtte.
Vrijheid
Volgens de raad van discipline in Den Haag is de eerste klacht niet-ontvankelijk. De raad haalt de regel erbij dat het klachtrecht alleen toekomt aan degene die rechtstreeks in zijn belang is getroffen. Dat was hier volgens de tuchtrechter niet het geval omdat niet de advocaat, maar de cliënt zelf de klacht tegen de deurwaarder had ingediend.
Die redenering is niet te volgen. Je kunt toch moeilijk beweren dat het het belang van de deurwaarder niet gemoeid was met (het advies tot) een tegen hem ingediende klacht. Je zou eerder verwachten dat de tuchtrechter had verwezen naar de vrijheid van de advocaat bij de belangenbehartiging.
De raad voegde er nog aan toe dat het mr. X vrij stond om haar cliënt bij te staan in de klachtprocedure en dat de klacht blijkbaar niet van iedere grond was ontbloot, gezien de uitspraak van de tuchtrechter. Maar de klacht richtte zich niet tegen de bijstand in de procedure, maar tegen het advies om die te beginnen – ook net even anders dus. Hoe dan ook: een inhoudelijke behandeling had waarschijnlijk toch niets opgeleverd.
Zorgvuldig
De tweede klacht treft wel doel. Mr. X had de deurwaarder herleidbaar opgevoerd in haar blog. Ze had de uitspraak van de deurwaarderstuchtrechter in eerste instantie weliswaar goed weergegeven, maar de inhoud daarvan rechtvaardigde niet de titel ‘de frauderende deurwaarder’. Bovendien kon de lezer geen eigen oordeel vormen omdat een link naar de uitspraak ontbrak. Daardoor rustte op mr. X een bijzondere verplichting haar woorden zorgvuldig te kiezen. Zodoende had mr. X onvoldoende rekening gehouden met de belangen van klager. De raad rekent het haar bovendien zwaar aan dat zij ondanks een door de deken hierover uitgebrachte visie en de appeluitspraak in de deurwaarderstuchtzaak haar blog niet had aangepast.
Mr. X krijgt een voorwaardelijke schorsing van twee weken met als bijzondere voorwaarde dat ze binnen zeven dagen na het onherroepelijk worden van de uitspraak haar blog verwijdert en een rectificatie plaatst. Ze kan natuurlijk nog in appel. De uitspraak is van 6 april. Op 15 april is ‘de frauderende deurwaarder’ nog in kapitalen op de blogsite van mr. X te vinden.
